Month: July 2012

రెండు కుటుంబాల పోరు

అధినేత వేరు, నేత వేరు.

ఇద్దరికీ మధ్య చెయ్యి ఊపటానికీ, చేతులు జోడించటానికీ వున్నంత తేడా. అది రోడ్‌ షో కావచ్చు, బహిరంగ సభ కావచ్చు. ఇద్దరూ ఆ తేడాను పాటించాలి.

ఉదాహరణకి సోనియా గాంధీ, కిరణ్‌కుమార్‌ రెడ్డీ ఒకే వేదిక మీదకొచ్చారనుకోండి. వారు మాట్లాడే భాషలే కాదు, దేహ భాషలు కూడా వేరు వేరుగా వుంటాయి. జనం వైపు తిరిగి సోనియా చెయ్యి ఊపితే, కిరణ్‌ కుమార్‌ రెడ్డి ఏడుకొండలవాడి ముందు చేతులు జోడించినట్టు అదే జనానికి నమస్కరించాలి.

అలకే అంతర్గత ప్రజాస్వామ్యం!

అలకల్లేని కాపురం- అలల్లేని సముద్రం వంటిది. అంటే మృతసాగరం(డెడ్‌సీ) అన్నమాట. ‘మా ఆవిడ అలగనే అలగదు’ అని ఏ మగడయినా అన్నాడంటే అతడి మీద జాలి పడాలి. కారణం- అమెకు అతగాడి మీద రవంత ప్రేమ కూడా లేదన్నమాట.

అలకల్లేని కాపురాలు లేనట్టే, అసమ్మతి లేని పార్టీలూ వుండవు. ‘మా పార్టీలో ‘అసమ్మతి’ అన్న ప్రశ్నే లేదు’- అన్నారంటే అది పార్టీయే కాదన్నమాట. ఒక వ్యక్తి కేంద్రంగా నడిచే సమూహమన్నమాట. అక్కడ ప్రజస్వామ్యన్నదే లేదన్నమాట. ప్రేమ లేని కాపురాలు- కాపురాలు ఎలా కావో, ప్రజాస్వామ్యం లేని పార్టీలు కూడా పార్టీలు కావు.

బాబూ! చినబాబు వచ్చారా?

డాక్టర్‌ కొడుకు డాక్టరే ఎందుకవ్వాలి? పొడవటానికి. ఎవర్నీ? పేషెంట్‌ కొడుకుని.

పేషెంట్‌ కొడుకు పేషెంట్‌ గానే పుడతాడు. ఆరోగ్యవంతుడిగా పుట్టడు. అది రూలు. కొడుకును రంగంలోకి దించాలనుకున్న ఏ డాక్టరూ, కుటుంబానికి సంపూర్ణారోగ్యం ప్రసాదించడు.

యాక్టరు కొడుకు యాక్టరే ఎందుకవుతాడు? ఎక్కడానికి? దేనిమీద? అభిమాని భుజాల మీద.

అభిమాని కొడుకు వీరాభిమానిగానే పుడతాడు. విమర్శకుడిగా పుట్టడు. అది నియమం. కొడుకును తెరకెక్కించాలనుకున్న ఏ యాక్టరూ అభిమానిని ఆలోచింప చెయ్యడు. లేకుంటే కేవల పిక్చర్లుఫ్లాపులయితే అభిమానులు ఆత్మహత్యలెందుకు చేసుకుంటారు?

నీటి చుక్కలూ, నిప్పు రవ్వలే!

ప్రేలుడు పదార్థాలెక్కడో వుండవు. మన చుట్టూరా వుంటాయి. ఊరూ, చెట్టూ, చేమా, గడ్డీ, గాదం-ఏదయినా పేలుతుంది. కాకపోతే కాస్త పాలిటిక్సు దట్టించాలంతే. రాజకీయం సోకితే నీరు కూడా భగ్గు మంటుంది. ఒక్కసారి మంటలొచ్చాక, దాన్ని ఆర్పడం ఎవరి వల్లా కాదు. మళ్ళీ వాటి మీద కాస్త పాలిటిక్సు చిమ్మాల్సిందే.

రాజకీయమంటే ఇంతేనా? తగల(బ)డి నట్లు లేదూ! అని చటుక్కున అనకండి. తగలబెట్టినట్లు లేదూ- అనాలి. తగలడటమంటే రాజకీయానికి బలికావటం. అందుకు కోట్లకు కోట్లు ఆమాయకపు జనం సిధ్ధంగా వుంటారు.

‘సంఘ్’మా

పేరు : పి.ఎ.సంగ్మా

దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: తొలి గిరిజన రాష్ట్రపతి అభ్యర్థి( గెలవవచ్చు. గెలవక పోవచ్చు. అసలు ఒక గిరిజనుడు ఈ పదవికి నామినేషన్‌ వేయటంతో నే చరిత్ర సృష్టించాను. ఓటమి తప్పదని ఇలా మాట్లాడుతున్నానని అనుకోకండి.)

ముద్దు పేర్లు : ‘సంఘ'(పరివార)మా.( క్రైస్తవమతస్తుడయి వుండి కూడా హిందూత్వ సంఘపరివారం మద్దతుతో నామినేషన్‌ వేశాను. పదవి కోసం సెక్యులరిజాన్ని కాస్సేపు పక్కన పెట్టవచ్చు.) పీయ్యే.( ఎవరికీ పర్సనల్‌ అసిస్టెంట్‌ను కాను. పీయ్యే- అంటే ప్రెసిడెన్షియల్‌ యాస్పిరెంట్‌ అనగా రాష్ట్రపతి ఆశావహుణ్ణి.

సై- ఆట మళ్ళీ మొదలు

ఆట మళ్ళీ మొదలు.

మామూలు ఆట కాదు. రక్తసిక్తమైన క్రీడ.

ఒకప్పుడు రెండు టీమ్‌లు సరిపోయాయి. ఇప్పుడు మూడు టీమ్‌లు కావాలి. ఆట కోసం ప్రాణాలు అర్పించాలి. రోడ్ల మీద పరుగులు తీస్తూ నిలువునా దగ్థమవ్వాలి. నడిచే బస్సులు భస్మీపటలమయిపోవాలి.

కేకలు. ఆక్రందనలు. నినాదాలు. ఆమరణ దీక్షలు.

ఈ మృగయా వినోదానికి ముహూర్తాలు పెడుతున్నారు ఢిల్లీలో పెద్దలు.