వివిధ శీర్షికల కింద వివిధ పత్రికలలో అచ్చయిన, అచ్చవుతున్న వ్యంగ్యవ్యాస పరంపర
‘పెళ్ళంటే మూడు ముళ్ళనుకున్నావా…? లేక మూడు విడాకులనుకున్నావా?‘
సంపన్నవతీ, సౌందర్యవతీ అయిన మూడుపదుల మహిళను ప్రశ్నించాడు లాయరు- బోనులో నిలబెట్టి.
‘ముళ్ళూ కాదు, ఆకులూ కాదు. ముడుపులు. పెళ్ళంటే ముడుపులు… అని నేననుకోలేదు. నన్నుకట్టుకున్న మొగుళ్ళు అనుకున్నారు. .
మహిళ అయి వుండియూ, ముద్దాయి అయివుండియూ ఆమె తలయెత్తి సమాధానం చెప్పటంతో లాయరికి చిర్రెత్తుకొచ్చింది.
‘అంటే కట్నమనా…?’
’ముడుపులనే… ఆడదాని దగ్గర పుచ్చుకుంటే కట్నమవుతుంది. అడ్డమయిన వాడి దగ్గరా పుచ్చుకుంటే లంచమవుతుంది.‘
‘గురూజీ?’
‘వాట్ శిష్యా?’
‘తెలంగాణ ఇప్పట్లో రాదని కాంగ్రెస్ చెప్పేసి నట్లేనా?’
‘అనిపిస్తోంది.’
‘అనిపించటమేమిటి గురూజీ? వరుసగా అందరూ చెప్పేశారు కదా?’
‘ఎవరెవరు శిష్యా?’
‘గురూజీ?’
‘వాట్: శిష్యా!’
‘అద్వానీ గారి ఉపన్యాసానికి వాస్తు దోషమేమన్నా వుందా గురూజీ?’
‘ఎందుకా అనుమానం శిష్యా?’
‘పాకిస్తాన్‌ వెళ్ళినప్పుడు జిన్నాను దేశభక్తుడన్నారు. ఇండియాకొచ్చాక మాట మార్చారు గురూజీ.’
‘అది పాత సంగతిలే శిష్యా.’
త.త..తమన్నా, తా..తా..తాప్సీ…!
తడబడితే అంతే ఇలా ‘త’ గుణింతమే వస్తుంది.
కాదు.. కాదు.. అనుకుంటూ, పోనీ క..క..కత్రినా… కా…కా..కాజల్‌..!
మరీ ఇంత కష్టపడితే ‘క’ గుణింతం మిగులుతుంది.
అయినా వాళ్ళెక్కడ? గురుడు లైను వేసే పిల్ల ఎక్కడ? గురుడికి ఎలా చూసినా తాను కన్నేసిన పిల్లే వీళ్ళను మించిన అందగత్తె. ‘తా వలచినది రంభ…’ వామ్మో! ఆవిడతో పోలికా? పెద్దావిడయిపోయారు.
‘రేయ్‌ ఈ కాఫీడేలో కూర్చోవాలంటే నాకు బోరు కొడుతోంది రా!’ అని ఒక ప్రియురాలు గారాబాలు పోతోంటే-
‘కాఫీ డే- కాక పోతే, టీ నైట్‌ వుంటుంది. అక్కడ కూర్చుందామా?’ అని ఊర్కోబెట్టాడు ప్రియుడు.
‘చంపుతాను- ఆ చావు వెటకారం ఆపక పోతే..! ముందు ఇక్కడనుంచి లేచి పోదాంరా ఇడియట్‌!.’
‘అప్పుడే- లేచిపోదాం- అంటే బాగుండదు. మన ఎఫైర్‌ మొదలయి రెండు రోజులు కూడా కాలేదు.’ నచ్చచెప్పబోయాడు.
గురూజీ?
వాట్ శిష్యా!
‘నవంబరు ఒకటి ఆంధ్రప్రదేశ్ అవతరణ దినోత్సవాన్ని తెలంగాణలో షరిగా జరిపి నట్లు లేరు గురూజీ?.’
‘అవును శిష్యా. బ్లాక్ డే గా ప్రకటించారు శిష్యా.’
‘ఎవరు గురూజీ?’
‘తెలంగాణ వాదులంతా శిష్యా
‘నేను నిన్ను ఇప్పటికిప్పుడే ప్రేమిస్తున్నాను. మరి నువ్వో’
‘వాయిదా వేస్తున్నాను.’
……………….
‘నేనిక విసిగిపోయాను. నీకిప్పుడు గుడ్‌బై చెప్పేస్తున్నాను. మరి నువ్వో?’
‘వాయిదా వేస్తున్నాను’
………………….
‘నేను ఇంకొకర్ని చూసుకున్నాను. మరి నువ్వో?’
‘వాయిదా వేస్తున్నాను.’
ఆమె ప్రశ్నలకు అతడిచ్చిన సమాధానాలివి.
‘గురూజీ?’
‘వాట్ శిష్యా!’
‘తెలంగాణ ఉద్యమం అంతా ‘క’ గుణింతంతో నడుస్తున్నట్టున్నది..?’
‘అంటే ఏమిటి శిష్యా..!?’
‘ఏముందీ..? తెలంగాణ ఉద్యమ నేతల పేర్లు తీసుకోండి. ఇప్పుడు ‘కేకే’ ఉన్నారు. నిన్నటి దాకా ‘కాకా’ కూడా చురుగ్గా వుండేవారు. ఇక ‘కే’సీఆర్ కుటుంబమంతా ‘క’ గుణింతమే.
గురూజీ?
వాట్ శిష్యా!
‘విజయశాంతి టీఆర్ఎస్ లో వున్నట్లా? బీజేపీలోనే వున్నట్లా?’
‘టీఆర్ఎస్ లోనే వున్నారు శిష్యా. అయినా ఆ ఆనుమానం దేనికి?’
‘అహింస గొప్పది కాదంటాడా..? నాలుగు తన్నండి. వాడే ఒప్పుకుంటాడు’
ఇలాంటి మాటలు ఎప్పుడో, ఎక్కడో వినే వుంటారు. ఎక్కువ మంది అంతే. హింసతో అహింసను గెలిపిస్తుంటారు.
నెత్తుటి మరకలతోనే అహింసను ప్రతిష్టిస్తుంటారు.
హింస లేకుండా, అహింసను నిలబెట్టలేమా? తప్పకుండా నిలబెట్ట వచ్చు.
అవసరం గొప్ప ఆయుధం. ఒకరి అవసరం ఒకరికి వుంటే హింస దానంతటదే తగ్గిపోతుంది.
గురూజీ?
వాట్ శిష్యా..!
‘చంద్రబాబు నాయుడి గారికి సీమాంధ్ర, తెలంగాణ రెండు ప్రాంతాలు సమానమే నట కదా..?’
‘అవును. వాటిని తన రెండు కళ్ళతో పోల్చారు’
‘మరి ఇప్పుడు మాట మార్చేరేమిటి గురూజీ..?’
‘ఏమన్నారు శిష్యా?’
గురూజీ?
వాట్ శిష్యా!
‘మన్ మోహన్ సింగ్ కూడా ఉద్యమాల బాట పయినిస్తున్నారు. తెలుసా?’
‘ఆయన ఉద్యోగం ఆయన చేసుకుంటుంటే, ఉద్యమాల్లోకి దించుతావేమిటి శిష్యా?!’
గురూజీ?
వాట్ శిష్యా!
‘అద్వానీ తన రథయాత్రలో తెలంగాణ గురించి మాట్లాడకుండా వుండలేరా..?’
‘మాట్లాడితే నష్టమేమిటి శిష్యా..!’
‘గురూజీ?’
‘వాట్ శిష్యా!’
‘తెలంగాణ సమస్యను రేణుకా చౌదరి వంటతో పోల్చారేమిటి గురూజీ?’
‘అవును. ప్రెషర్ కుక్కర్ మీద వంటతో పోల్చారు.ఎన్ని ఈలలు వేస్తే వంటపూర్తవుతుందో చెప్పవఃచ్చుకానీ, తెలంగాణ పరిష్కారం చెప్పలేం అన్నారు శిష్యా!
ఇరవయ్యేళ్ళ క్రితం నాటి మాట. ఒక ప్రముఖ దినపత్రికకు చీఫ్ రిపోర్టర్ గా వుంటూ, వుంటూ అలిగి, రాజీనామా చేసి, రాజమండ్రి వచ్చి ‘కోస్తావాణి’ అనే ఒక ప్రాంతీయ దినపత్రికకు సంపాదకుడిగా చేరిపోయాను. పాపం… నా కోసమే అన్నట్టు ఈ పత్రికను స్థాపించి, ఒక మార్గంలో పెట్టి, ఆ పోస్టును ఖాళీ చేసి వెళ్ళారు సీనియర్ పాత్రికేయులు కూచిమంచి సత్య సుబ్రహ్మణ్యం గారు. అప్పుడు. సరదాగా కొన్ని కాలమ్స్ ప్రవేశ పెట్టాను. కొన్ని నేనే రాశాను. వాటిలో ఒకటి. ‘గురూజీ? వాట్ శిష్యా’.ఇప్పటి రాజకీయాలను విశ్లేషించటానికి మళ్ళీ రాస్తున్నాను… ఇలా …)
జెండాలూ, ప్లకార్డులూ, బ్యానర్లే కాదు…
బూట్లూ, చెప్పులు కూడా ఉద్యమసంకేతాలుగా మారాయి.
తాను గీసిన గీతలో, తాను కోరిన రీతిలో తెలంగాణ ఉద్యమానికి సహకరించని నేతల్ని ‘బూట్‌ పాలిష్‌ గాళ్ళు’ అనేశారు ఓ పెద్దమనిషి. ఈ మాట ఇంకెవరయినా అంటే మరోలా వుండేదేమో. కానీ సామాజికంగా ‘అగ్ర’ స్థానంలో వుండి అనటం వల్ల అర్థాలు మారిపోయాయి.
ఏమిటీ ‘దొర’హంకారం.. సారీ… దురహంకారం…! అనిపించింది ఇంకో నేతకు. ఆయన అట్టడుగు వర్గాలనుంచి వచ్చిన నేత.
అలవాటయిత ఆముదం కూడా ఆపిల్ జ్యూస్ లాగే వుంటుంది. ఆండాళ్ళమ్మ మొగుడు రాత్రి రోజూ తాగి వస్తాడు. అలవాటయిపోయంది. మొగుడిక్కాదు, ఆండాళ్ళమ్మకు. అతడు తాగి రాగానే అడ్డమయిన బూతులూ తిటే్స్తాడు. వీలుంటే నాలుగు ఉతుకుతాడు. పెట్టిన అన్నం మెక్కేస్తాడు. ఆ తర్వాత భోరుమని ఏడ్చేస్తాడు.’నిన్ను ఎన్ని మాటలు అన్నానో ఆండాళ్ళూ…’ అని పసికూనలా గారాబాలు పోతాడు. ఈ మొత్తం తంతుకు ఆమె అలవాటు పడిపోయింది. ఎప్పుడయినా అతడు తాగి రాలేదో..,ఆండాళ్ళమ్మకు నచ్చదు.
కుట్టింది దోమే..! కానీ ఎంత చికాకు? ఎంత అసహ్యం? ఎంత ఉక్రోషం? అదెంత? దాని సైజెంత? ఏనుగంత మనిషిని పట్టుకుని కుట్టెయ్యటమే..?(అవునూ, ఎంఆర్‌ఎఫ్‌ టైరంత ముతగ్గా వుండే ఏనుగు చర్మాన్ని …ఈ దోమ కుడితే మాత్రం దానికి ఏం తెలుస్తుంది?) కానీ, ముద్దుచేసిన మనిషి సున్నితమైన చర్మం మీద, అందునా, బుగ్గమీద వాలింది కాకుండా, డిగ్రీలేని…
కిక్కూ, కోపమూ- రెండూ ఒక్కటే.
ఎక్కినంత వేగంగా దిగవు.
ఎక్కించుకున్న వారు కూడా, దించుకోవాలని కోరుకోరు.
కిక్కెక్కిన వాడూ, కోపం వచ్చిన వాడూ తెలివి తప్పడు. తప్పిన తెలివిని తెచ్చుకుంటాడు.
తాగ ముందు ఒక్క ఇంగ్లీషు ముక్క కూడా పలకలేని వాడు, మూడు పెగ్గులు బిగించాడంటే, బీబీసీ చానెలే.
‘హలో! మధ్యాహ్నం పూట ఫోన్‌ చేస్తున్నాను. మీ నిద్ర చెడగొడుతన్నానేమో’
‘ఆయ్యో! అంత భాగ్యమా?’
‘అదేం పాపం? ఎక్కడున్నారేమిటి?’
‘ఇంట్లోలోనే తగలడ్డాను. ఇదేన్నా ఆఫీసా.. ప్రశాంతంగా కునుకు లాగటానికి?’
ఇది ఒక నిద్రమొఖం సర్కారీ ఉద్యోగి కొచ్చిన కష్టం