ఊపిరి లాంటిదే ఊహ కూడా.
ఊపిరితో బతికేది ఒక్క బతుకే. కానీ ఊహతో వెయ్యిన్కొక్క బతుకులు బతకొచ్చు.
‘ఓ అందాల రాకుమారుడు గుర్రమెక్కాడు.’ అని కథ మొదలు కాగానే, పాఠకుడు రాకుమారుడయి పోతాడు. కొండలు, వాగులు దాటుతుంటాడు.
‘ ఓడ మునగటంతో ఓ కుర్రవాడు వచ్చి లైఫ్‌ బోట్‌లో పడతాడు’ అనగానే ఆ విపత్తు పాఠకుడికి వచ్చి పడుతుంది.
బ్యాంకుల్ని ప్రయివేటు పరం చేసినట్లే, వోటు బ్యాంకుల్ని పార్టీల పరం చేస్తుంటారు. ఒక్కొక్క పార్టీ ఒక్కొక్క బ్యాంకులో వోట్లను డిపాజిట్టు చేసుకుంటూ వుంటుంది.
ఇందిరాగాంధీ రోజుల్లో ఎస్సీ, ఎస్టీల వోటు బ్యాంకులో కాంగ్రెస్‌కు పెద్ద యెత్తున నిల్వలు వుండేవి. అయితే రాను రాను, ఒక్కొక్క రాష్ట్రంలో ఒక్కొక్క పార్టీ ‘టేకోవర్‌’ చేస్తూవుంది.
అడుగులు ముందుకీ.., నడక వెనక్కీ…!
ఆశ్చర్యమే. బాధాకరమే.
కానీ, చేయగలిగిందేమీ లేదు.
తెలుగుదేశం పార్టీని మళ్ళీ అధికారంలోకి తేవటానికి చేపట్టిన చంద్రబాబు పాదయాత్ర ఇలాగే వుంది. ఇది, అక్కసుతోనో, ఉక్రోశంతోనో ప్రత్యర్థులు చేస్తున్న వ్యాఖ్యకాదు.అలాగని, శత్రువర్గ మాధ్యమాలు తన మీద అకారణంగా కక్కుతున్న విషమూ కాదు.
పాదయాత్రల ఫలితాలు అలా వున్నాయి.
అవును. చాలా సందర్భాలలో విధేయతనే , ఆప్యాయతగా భ్రమపడుతూ వుంటాం. భార్యాభర్తల మధ్య వుండాల్సింది ఆప్యాయత కానీ, విధేయత కాదు. భర్తలు భార్యలనుంచి విధేయతను ఆశిస్తారు. అందుకు కాస్త భిన్నంగా వున్నా భార్య గయ్యాళి లా కనిపిస్తుంది. ఇటీవల అంతర్జాతీయ మగవాళ్ళ దినోత్సవం సందర్భంగా ఎబిన్ ఆంధ్రజ్యోతి నిర్వహించిన చర్చావేదికలో నేను కూడా పాల్లొనాల్సివచ్చింది. అప్పటి వీడియోను నా మిత్రుల కోసం జతపరస్తున్నాను. చూడండి.
-సతీష్ చందర్
దూకుడు!
ఒక సినిమా కాదు, ఒక ఆట. ఊపిరి బిగబట్టి చూడాల్సిన రాజకీయ క్రీడ. ఇది హై జంపూ కాదు, లాంగ్‌ జంపూ కాదు. ‘లో’ జంపు.
ఈ జంపులో ఎగరటం వుండదు. కేవలం పడటమే.
పడేటప్పుడు జాగ్రత్తగా పడాలి. లాభదాయకంగా పడాలి. క్షేమదాయకంగా పడాలి. ప్రయాణిస్తున్న పార్టీ ఫ్లయిట్‌ లాంటిదయితే, పారాచ్యూట్‌ కట్టుకుని పడాలి; పడవలాంటిదయితే ట్యూబ్‌ కట్టుకుని పడాలి.
పడితే నిజంగా హైహీల్స్‌ చెప్పులతో నడిచే హీరోయన్‌ పడ్డట్టు, సరాసరి హీరో గుండెల మీద పడాలి.
అభ్యర్థి జేబులోని అయిదువందల రూపాయి నోటు తీసి, వోటరు చేతిలో పెట్టి- ‘చూస్కో గాంధీ వున్నాడో? లేదో?’ అంటాడు. తళ తళ లాడే నోటును కళ్ళ దగ్గర పెట్టుకుని, బోసినవ్వుల గాంధీని చూసుకుని- ‘ఇప్పుడు నమ్ముతాను నువ్వ గాంధేయ వాదివని. నా వోటు నీకేలే ఫో!’ అంటాడు.
అవును. మరి. గాంధీ ముఖం చూసి వోటేస్తున్నారు కానీ, అభ్యర్థుల్ని చూసి వేస్తున్నారా?
పేరు మర్రి శశిధర రెడ్డి
దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: నాలుగో కృష్ణుడు… అనగా రాష్ట్రానికి నాలుగో ముఖ్యమంత్రి
ముద్దు పేర్లు : పిల్ల ‘మర్రి'( అవును. నాన్న పెద్ద ‘మర్రి’. మర్రి చెట్టు నీడన మరో మొక్క పెరగదంటారు. కావచ్చు. కానీ మరో మర్రి పెరుగుతుంది.) జూ.మర్రి
విద్యార్హతలు : ముఖ్యమంత్రి కావటానికి కావలసిన అర్హతలన్నీ వున్నాయి. మరీ ముఖ్యంగా రిజర్వేషన్‌ వుంది. కొన్ని ఉద్యోగాల్లో మాజీ సైనికులకు కోటా ఇచ్చినట్లు, రాష్ట్రంలో కొన్ని ప్రభుత్వోద్యోగాలకు మాజీ ముఖ్యమంత్రుల తనయులకు రిజర్వేషన్‌ ఇస్తున్నారు.
ఒంటి చేతి చప్పట్లూ, ఒంటి శరీరపు కౌగలింతలూ, ఒంటెద్దు నాగళ్ళూ… ఉంటాయా? అని అడగ కూడదు. ఉంటాయి. ఏక సభ్య సంఘంలో చర్చల్లాగా…!
ఉన్నదే ఒకే ఒక సభ్యుడు కదా! ఎలా చర్చిస్తాడూ- అన్న అనుమానం వస్తుంది. తనలో తాను చర్చిస్తాడు. ఏం? తప్పా! ఆ మాటకొస్తే గొప్ప గొప్ప వాళ్ళంతా ఈ తరహా చర్చలే చేస్తారు. అసలు గొప్ప వారంటేనే ఒంటరి వారు.
విత్తు ముందా? చెట్టు ముందా?
వేళాకోళం కాక పోతే, ఇలాంటివి కూడా ప్రశ్నలేనా?
‘వ్యసాయం ముందా? చావు ముందా?’ అన్నట్లు లేదూ..!?
కానీ ఒకప్పుడవి చిక్కు ప్రశ్నలే.
పూర్వం విత్తనాలు కూడా చెట్టుకు కాసేవి లెండి..! ఆ తర్వాత మార్కెట్లోంచి ఓ బూచాడొచ్చి- ‘అమ్మా, ఆశ! విత్తనాలు అలా బేవార్సుగా చెట్టునుంచి కొట్టేయటమే..!’
వేదికలు రెండు; ప్రదర్శనలు రెండు
కానీ దర్శకులూ మారరు. ప్రేక్షకులూ మారరు.
ఒక వేదిక సీమాంధ్ర; మరొకటి తెలంగాణ.
కొంత సేపు ఈ బొమ్మా, ఇంకొంత సేపు ఆ బొమ్మా…!!
ఈ మూడేళ్ళూ ఇదే వరస.
ఈ పూటకి సీమాంధ్ర బొమ్మే నడుస్తోంది. కానీ హఠాత్తుగా తెలంగాణ బొమ్మ తెర మీదకొచ్చింది.
ఆమె ఎవరో… ఖరీదయిన దుస్తుల్లో, విలువయిన ఆభరణాలతో, అరుదయిన పెర్ప్యూమ్ పూసుకుని
ఎదురుగా నిలబడింది. పట్టించుకోలేదు. నేనే కాదు. నా మిత్రులు కూడా. చిన్నగా నవ్వింది.
అందరమూ చూశాం. అవును నవ్వే చిన్నది. ఆ నవ్వు పూసిన పెదవులు మరీ చిన్నవి. నిలువెత్తు
అందగత్తెకు ఉనికి ఆ చిన్న నవ్వే. నేను రోజూ వెళ్ళే పార్కుకు ఉనికి చెరువుకు ఓ మూలగా వున్న
చిన్న సిమెంటు సోఫా కావచ్చు. అక్కడ కూర్చున్నప్పుడే పల్చటి గాలి వచ్చి పలకరించి పోతుంది.
చిరు అనుభూతే పెద్ద జీవితానికి ఉనికి.
మీ నాన్న మొన్న నాదెండ్ల మనోహర్‌ స్పీకరయ్యారు.
నిన్న కోట్ల సూర్యప్రకాశ రెడ్డి కేంద్రమంత్రయ్యారు
నేడు మర్రి శశిధర రెడ్డిని ముఖ్యమంత్రిని చేస్తారని ఊహాగానాలు వినిపిస్తున్నాయి.
ముగ్గురి తండ్రులూ ఒకప్పడు ఈ రాష్ట్రానికి ముఖ్యమంత్రులే.ఈ మాజీ ముఖ్యమంత్రులు కేవలం కాంగ్రెస్‌ పార్టీ ముఖ్యమంత్రులయి వుండాలా?
ఈ ‘రిజర్వేషన్‌’ వారి కొడుకులకేనా? కూతుళ్ళకు కూడా వర్తిస్తుందా?
ఈ రెండూ ప్రశ్నలూ వేయగానే గుర్తుకు వచ్చే పేరు- దగ్గుబాటి పురంధరేశ్వరి.