Month: January 2013

లీకు మేకయింది!

లీకు! ఒక్క లీకు! ఒకే ఒక్క లీకు!

మొత్తం రాష్ట్ర రాజకీయ వాతావరణాన్నే మార్చేసింది.

సినిమా విడుదల తేదీ: 28 జనవరి 2013( లేదా అంతకు ముందు.)

సినిమా పేరు: తెలంగాణ తేలిపోతుంది!

ఈ ముహూర్తం ఎలా నిర్ణయంచారు- అని పెద్దగా బుర్రలు బద్ధలు కొట్టుకోనవసరంలేదు. ఇది సెక్యులర్‌ ముహూర్తమే. 26 జనవరి రిపబ్లిక్‌డే. ఆరోజు శనివారం. 27 ఆదివారం. 28న పనిదినం. బహుశా రాష్ట్ర ప్రజలకు రిపబ్లిక్‌ డే కానుక ఇవ్వ బోతున్నారు.

మా ‘చెడ్డ’ వ్యసనం!

ఎందుకనో ‘వాంప్‌’ పాత్రలు వేసే జ్యోతిలక్ష్మీ, జయమాలిని లాంటి వాళ్ళ పేర్ల చివర ‘గారు’ అనే మాట వుంచలేకపోయేవాళ్ళం.

మా సత్యం అలాకాదు.

‘జయమాలిని గారు ఆ క్లబ్‌ డాన్స్‌ బాగా చేశారు’ అని అనేవాడు.

బేడీలకే కాదు, బెయిలుకూ బంగారమే!

బంగారం బంగారమే. కొనుక్కొచ్చినా, కొట్టుకొచ్చినా.

బంగారాన్ని కొరుక్కుని తినలేం. కానీ, అది వుంటే దేన్నయినా కొనగలం.

అందుకే, బంగారం కోసం జరిగినన్ని నేరాలు, మరి దేని కోసమూ జరగవు.

‘మెరిసెడిది యెల్ల మేలిమి కాదు’ అన్న జ్ఞానం కొనుక్కొచ్చే వాడికి ఉండొచ్చు. ఉండక పోవచ్చు.

కానీ కొట్టుకొచ్చే వాడికి మాత్రం వుండి తీరాలి.

మెడలో గొలుసులు కొట్టేసేవాడికి ఈ జ్ఞానమే లేక పోతే, ఎంత శ్రమ

వృధాఅవుతుంది?

కోడి పందాలు

నేడు సంక్రాంతి పండుగ సందర్భంగా కోడిపందాల హడావిడి నడుస్తోంది. ఈ కవిత ఎప్పుడో

20యేళ్ళ క్రితం రాసింది. నా ‘పంచమ వేదం’ కవితా సంపుటిలో వుంది. ఈ కోడిపందాలకు నేపథ్యం

పండుగ కాదు, ఒక విషాదం. ముంబయిలో హిందూ,ముస్లింల మధ్య మతకలహాలు చెలరేగిన

నేపథ్యంలో, ఇరు వర్గాలలోని అమాయకపు ప్రజలు బలయ్యారు. నిజానికి ప్రజల మధ్య మత

సామరస్యం ఎప్పుడూ వుంటుంది. స్వార్థ రాజకీయ శక్తులే వారిని రెచ్చగొడతారు. వాళ్ళకాళ్ళకు

కత్తులు కట్టి బరిలోకి దించుతారు. అనుకోకుండా ఇప్పుడు కూడా అలాంటి వాతావరణం రాష్టంలో

వుంది. చార్మినార్ పక్కన భాగ్యలక్ష్మి మందిర వివాదంతో పాటు, అక్బరుద్దీన్, తొగాడియాల

వివాదాస్పద వ్యాఖ్యల నేపథ్యంలో ఇబ్బంది కరవాతావరణం నెలకొని వుంది. దాని స్థానంలో స్నేహ

పూర్వక వాతావరణం తిరిగి నెలకొలాని కాంక్షిస్తూ, నా మిత్రుల కోసం మరో మారు ఈ కవిత.

చదవండి.

‘ఫుడ్‌’ ప్రో కో! మగణ్ణి చూసుకో!

మరో మారు దేశ విభజన జరిగింది. ఈ సారి కూడా దేశం రెండుగా విడిపోయింది. కానీ అవి పాకిస్తాన్‌-ఇండియాలు కావు. భారత్‌-ఇండియాలు. అంత తేలిగ్గా జరిగిపోతుందా? భజనకీ, విభజనకీ ఒక్క అక్షరమే తేడా. భక్తి వుంటే భజన, విరక్తి వుంటే విభజన. ఇండియా మీద విరక్తి కలిగింది ఒక దేశభక్తుడికి. దాంతో ఈ నిర్ణయానికి వచ్చేశారు. ఆయన దృష్టిలో నగరాలు వుండే ది ఇండియా, పల్లెలు వుండేది భారత్‌.

‘టిప్పు’లాడి- ‘మనీ’హరుడు

ఒక ఐడియా కాదు,

చిన్న పొగడ్త మీ జీవితాన్నే ఆర్పేస్తుంది.

ఓ సగటు పిల్ల- పెద్ద అందగత్తె కాదు, పెద్ద చదువరీకాదు- పడి పోయింది. ప్రేమలో కాదు. పొగడ్తలో.

ఆమె అసలే. ‘టిప్పు’లాడి. నలభయి రూపాయిల కాఫీ తాగి, అరవయి రూపాయిలు ‘టిప్పి’స్తుంది. కారణం ఎవరో చూస్తారని కాదు. ‘మీరు దేవత మేడమ్‌’ అన్న ఒక్క మాట కోసం.

ఇది చూసిన ఓ ‘మనీ’హరుడు (అసలు పేరు మనోహరుడు లెండి) ఆమెను సులభవాయిదాల్లో పొగడుదామని నిర్ణయించేసుకున్నాడు. ఏముంది? మూడు రోజలు వెంటపడ్డాడు.

వందే మాతరం! ‘వంద’ యేమాత్రం?

బిచ్చగాడే కావచ్చు.

‘అమ్మా! ఆకలి!!’ అంటాడు. కానీ, అన్నం పెడితే కన్నెర్రచేస్తాడు.

‘బాబూ! ధర్మం!!’ అంటాడు. కానీ, బియ్యం వేస్తే కయ్యానికొస్తాడు.

అలా కాకుండా దగ్గరకు పిలిచి ‘ఇదిగో పది’ అన్నామనుకోండి. వాడి ముఖం వెలిగి పోతుంది.

ఇలాంటి పదులు- మూడోనాలుగో వస్తే, ఏదయినా చేసుకోవచ్చు: క్వార్టర్‌ కొట్టొచ్చు. సినిమాకెళ్ళొచ్చు. గుట్కా వెయ్యొచ్చు.

పురుషాధిక్యానంద బాబా(పు.బా)

పేరు : పురుషాధిక్యానంద బాబా(పుబా. తిరగేస్తే ‘బాపు’ కావచ్చు. నాకనవసరం కానీ నేను పు.బానే)

దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: రక్తిదాత, ముక్తిదాత, విరక్తి దాత.

ముద్దు పేర్లు :ఏ పేరుతో పిలిచినా పలుకుతాను. మీరు ‘పోబే’ అన్నా నాకు ‘బాబా-అన్నట్లే వినపడుతుంది. ఒక్కో చోట ఒక్కో రూపంలో అవతరిస్తుంటాను. హంసతూలిక తూలికా తల్పంమీద వున్న అనునిత్యానందుణ్నీ నేనే. మనసారా మధువును గ్రోలినప్పుడు ‘పెగ్గు’బాబానీ నేనే, పట్టపగలు నా ఆశీస్సులకోసం వచ్చిన యువభక్తురాళ్ళకు వెచ్చని కౌగిలి నిచ్చే ‘హగ్గు’ బాబానీ నేనే

‘ఉమ్మడి’ గాదె!

పేరు : గాదె వెంకటరెడ్డి

దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: ఆంధ్ర దూత.( ఇదేదో పత్రిక పేరులాగా వుంది కదా! కానీ కాదు. ఎప్పటికీ తేలని తెలంగాణ సమస్య వచ్చినప్పుడెల్లా, అఖిల పక్ష సమావేశాలూ స్వపక్ష సమావేశాలూ ఎలాగూ తప్పవు. కాబట్టి సీమాంధ్ర ప్రాంతం నుంచి నన్ను శాశ్వత దూతగా కాంగ్రెస్‌ పార్టీ పెట్టుకోవటం నాకూ మంచిది. పార్టీకీ మంచిది. పీసీసీనేత, ముఖ్యమంత్రి వంటి పదవులు అశాశ్వతాలు.)

మోడీకి మరో వైపు ఓవైసీ!

ద్వేషాన్ని మించిన ప్రేలుడు పదార్థం రాజకీయాల్లో లేదు. మరీ మత ద్వేషం అయితే ‘ఆర్డీఎక్స్‌’ కన్నా ప్రమాద కరం.

ఒక్క ద్వేషంతో సర్కారును పేల్చిపారేయవచ్చు. ప్రేమతో ఒక్కటి కాని మనుషుల్ని పగతో ముడివేయ వచ్చు. దేశంలో నగల షాపులున్నట్లే ఎక్కడికక్కడ పగల షాపులున్నాయి. ఇక్కడ సరసమైన ధరల్లో రకరకాల ద్వేషాలు అమ్మేస్తుంటారు: ప్రాంతీయ విద్వేషం. కులద్వేషం, లింగ ద్వేషం, భాషా ద్వేషం, మత ద్వేషం. అయితే అన్నింటి ధరలు ఒకటి కావు. అన్నింటికన్నా చౌకగా వుండీ, అందరికీ అందుబాటులో వుండే ద్వేషం- మత ద్వేషం.

పాపం పాతదే! కోపమే కొత్తది!!

అంతా కొత్త కొత్తగా వుంది.

వీధుల్లో కొత్త ముఖాలు.కొత్త అరుపులు. కొత్త ప్లకార్డులు. కొత్త నినాదాలు.

అల్లర్లు చేయటంలో అరవీసం శిక్షణలేని ముఖాలు. లాఠీలను ఎదురిస్తున్నాయి.

ఎండలో కొస్తే కమిలి పోయే లేత ముఖాలు. దుమ్ములేపుతున్నాయి. దుమ్ము పులుముకుంటున్నాయి.

ఖరీదయిన కాన్వెంట్లలో చదివి, ఐఐటి,ఐఐఎం, మెడికల్‌ కాలేజీల్లోని డార్మిటరీల్లో యవ్వనాన్ని గడిపి, కార్పోరేట్‌ సంస్థల ఎసీ గదల్లో ఉద్యోగాలు చేసేవాళ్లు- ఇలా సాదాసీదా కార్మికుల్లాగా, రైతు కూలీల్లాగా రోడ్ల మీద ఆందోళనలేమిటి?

‘సెన్సేషనల్‌’ కుమార్‌ షిండే.

పేరు : సుశీల్‌ కుమర్‌ షిండే

దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: ‘హోమ్‌’ మేకర్‌( ఇల్లు అనగా దేశాన్ని చక్కదిద్దే ఉద్యోగం. అయినా మహిళల సమస్యల్ని అర్థం చేసుకోవటం లేదని ఆడిపోసుకుంటారు.)

ముద్దు పేర్లు : ‘షిండేలా'(నల్లజాతి నుంచి మండేలా వచ్చినట్లు, దేశంలో అట్టడుగు వర్గాలనుంచి నేను వచ్చానని నా భక్తులూ, అభిమానులూ భావిస్తారు.), పెద్ద పోలీసు. ‘సెన్షేషనల్‌ కుమార్‌ షిండే’