ఏమిటో. ఇలా అనుకోవటం పాపం, అలా జరిగిపోతుంది. సరిగ్గా చిట్టి చేపను చూసి వల
వేస్తుంటాడతడు. పిచ్చిచేప పిల్ల పారిపోతే బాగుండునూ అనుకుంటాను. అది అనుకున్నట్టే
తుర్రుమంటుంది. అదేదో చానెల్లో లేడిపిల్లని పులి వేటాడుతుంటుంది. దగ్గరవరకూ వచ్చేస్తుంది. పులి
ఆగిపోతే బాగుండుననుకుంటానా, సరిగ్గా అదే సమయానికి దాని కాలికి రాయి తగిలి బోర్లా
పడుతుంది. లేడి పిల్ల తప్పుకుంటుంది. ఇలా ఎలా జరిగిపోతోంది? ఏదయినా అతీత శక్తా? అవును.
దాని పేరే ప్రేమ.
అక్కడికి అందరూ వెలుతురు మీదే బతికేస్తున్నట్టు, చీకటిని తెగ తిట్టిపోస్తున్నారు.
సమాజంలో చీకటిని కోరుకునే వారే లేరా? కరెంటు లేక పోతేనో, బల్బు వెలక్క పోతేనో జీవితంలో ఎంతో కోల్పోయినట్లు అందరూ ఫీలయిపోతున్నారు.
జనం ఖర్చుతో వీధిలైట్లు పెట్టిస్తారా? కాలనీకి వెళ్ళే కార్నర్‌లోనో, సిటీబస్సు స్టాండుకు దగ్గరగానో, పార్కు సమీపంలోనో వున్న లైట్లు పెట్టించిన రెండో రోజే పోతాయి.
‘మీ ఇంట్లో దొంగలు పడ్డారట’
‘నాకు తెలియదే!’
‘మీకు ప్రాణాపాయం వచ్చిందట కదా!’
‘నాకు తెలియదే!’
‘మీ పేరేమిటన్నారూ..?’
‘నాకు తెలియదే!’
ఇలా మాట్లాడిన వారిని ఎక్కడకి పంపుతారు? హైదరాబాద్‌లో అయితే ఎర్రగడ్డ పంపుతారు.
‘బంద్‌లో పాల్గొన్న తెలంగాణ నేతల్ని జైల్లో పెట్టారట’
‘నాకు తెలియదే!’
పేరు : కరుణా నిధి
ముద్దు పేర్లు : కుటుంబ నిధి.( నాకుటుంబానికి నిధి లాంటి వాడిని).రణ నిధి. విరమణ నిధి. రుణ నిధి. దారుణ నిధి
విద్యార్హతలు : కళలో పుట్టాను. రాజకీయాల్లో పెరిగాను.
హోదాలు : అప్పుడప్పుడూ జయలలిత ఇచ్చే ‘కమర్షియల్‌ బ్రేకు’లు మినహా ఎప్పుడూ తమిళనాడు ముఖ్యమంత్రినే. ఇప్పుడు ‘కమర్షియల్‌ బ్రేకు’ నడుస్తోంది కాబట్టి నన్ను ‘మాజీ’ అంటున్నారు. అంతే.
పెళ్ళికొడుకూ మారవచ్చు. పెళ్ళికూతురూ మారవవచ్చు. కానీ పురోహితుడు అవే మంత్రాలు చదువుతాడు. వాయిద్యకారులు అవే భజంత్రీలు వాయిస్తారు.
బడ్జెట్‌ మారవచ్చు. బడ్జెట్‌ ప్రసంగమూ మారవచ్చు. కానీ, అధికార పక్షం నేతలు అవే పొగడ్తలు పొగడుతారు. ప్రతిపక్షనేతలు అవే సణుగుళ్లు సణుగుతారు.
‘ఇది ప్రజల సంక్షేమం కోరే బడ్జెట్‌’. ఇంత పెద్ద బాకా ఎవరు ఊదుతారు? పాలక పక్ష సభ్యులు తప్ప.
‘ఇది అంకెల గారడీ. పేద వాడి కడుపు కొట్టే బడ్జెట్‌’ ఈ కడుపు నొప్పి ఎవరిదో అర్థమయ్యింది కదా! ఇది సదరు ప్రతిపక్ష సభ్యులది.
సినిమాలే కాదు, రాజకీయాలు కూడా సెంటిమెంటు మీద ఆడేస్తాయి. తెలుగుప్రేక్షకుడి దృష్టిలో సెంటిమెంటు అంటే మరేమీ కాదు, ఏడుపు. అవును ఉత్త ఏడుపే.
ఎంత చెట్టుకు అంత గాలి లాగా, ఎంత డబ్బుకు అంత ఏడుపు. అదే హైదరాబాద్‌. ముఫ్పయి రూపాయిల పెట్టి ఆర్టీసీ క్రాస్‌రోడ్స్‌ లో వున్న సినిమాలోనూ ఏడ్వవచ్చు. నూటయాభయి రూపాయిలు పెట్టి మల్లీప్లెక్స్‌ థియేటర్‌లోనూ ఏడ్వవచ్చు. కాళ్ళు ముడుచుకుని. ముందుకుర్చీల్లో కూర్చున్న తలల మధ్యనుంచి చూస్తూ ఏడ్వవచ్చు. వెల్లికిలా చేరపడి, కాళ్ళుతన్ని పెట్టి ‘రిక్లయినర్‌’ ఏడ్పూ ఏడ్వవచ్చు.
నిజమే. తీయాలనే వుంది. ఉరి తీయాలనే వుంది. దేహాలను దురాక్రమంచే కిరాతకాన్ని ఉరితీయాలనే వుంది. అమ్మదగ్గర తాగిన పాలు అమ్మాయిదగ్గర కొచ్చేసరికి విషం గా మారిపోతున్నాయి. ఇందుకు కారణమైన ‘అజీర్ణ‘ క్రిమిని పట్టుకుని పీక నులిమేయాలని వుంది. కానీ ఈ క్రిముల పెంపకాన్ని పరిశ్రమగా పెట్టారని తెలిసింది. వారెవ్వరూ తేలేవరకూ ఉరి ప్రశ్నార్థకంగా వేలాడుతూనే వుండాలా? అందాకా ఈ క్రిమిసోకిన వాడి రోగలక్షణాలని జనానికి చెబుదాం. ఈ రోగలక్షణాలున్న మానవేతరులను మచ్చుకి కొందరిని పరిచయం చేస్తాను.
బొమ్మా? బొరుసా?
ఇలా పందెం కట్టటానికి రాష్ట్రంలోనే కాదు, దేశంలో కూడా వీల్లేని పరిస్థితి వచ్చింది. అయితో బొమ్మో, బొరుసో కాకుండా, నాణానికి మూడో వైపు చూడాల్సి వస్తోంది. యూపీయే, ఎన్డీయేలు కాకుండా ఇంకో కొత్త కూటమి తన్నుకు వచ్చేటట్టుగా వుంది. ఈ అవకాశాన్ని డి.ఎం.కె నేత కరుణానిధి సుగమమం చేశారు. యూపీయే అదమరచి వుండగా, దాని కాళ్ళ కింద తివాచీని అమాంతం లాగేశారు. దాంతో యూపీయే సర్కారు మనుగడ వెలుపలి శక్తుల మీద ఆధారపడింది.
‘పచ్చనోట్లిచ్చి పంచమన్నారు కదా- అని పంచేశాను. వోటేస్తారో లేదో?’
ఇది వోటరు మీద బ్రోకరుకు కలిగే అవిశ్వాసం.
‘వార్డుకు పదిలక్షలని…మొత్తం కోటి నొక్కేశాడు. వోటుకు వందయినా ఇచ్చాడోలేదో..?’
బ్రోకరు మీద అభ్యర్ధికి కలిగే అవిశ్వాసం.
‘టిక్కెట్టుకు పదికోట్లన్నానని, లెక్కెట్టుకుని పదీ ఇచ్చేసి ఎమ్మెల్యే టిక్కెట్టు పట్టుకు పోయాడు. ప్రచారానికీ, పంపిణీకి ఖర్చు పెడతాడో లేడో..?’
అభ్యర్ధి మీద నాయకుడికి కలిగే అవిశ్వాసం.
రెప్పవాల్చని కన్నుల్లా రెండు బావులు
ఒకటి: మాకు
రెండు: మా వాళ్ళకు
మధ్యలో ముక్కుమీద వేలేసుకున్న రోడ్డు
ఎవడో జల్సారాయుడు
వాడక్కూడా
అంటరాని రోగం తగిలించాడు
పుట్టుమచ్చల్లేని కవలల్ని
పచ్చబొట్లతో వేరు చేశాడు
పెళ్ళీ, ప్రజాస్వామ్యమూ రెండూ ఒక్కటే. రెండూ రెండు తంతులు. తంతులో తంతులాగా, పెళ్ళితంతులో కాశీ తంతు ఒకటి వుంటుంది. శుభమా- అని పెళ్ళి జరుగుతుంటే, పెళ్ళి కొడుకు తాటాకు గొడుగు ఒకటి పట్టుకుని , చెక్క చెప్పులు వేసుకుని కాశీకి పోతానంటాడు. అప్పుడు అతని బావమరది (అనగా పెళ్ళికూతురు తమ్ముడు) వచ్చి పెళ్ళికొడుకు గెడ్డం కింద బెల్లం ముక్క పెట్టి, ‘బావగారూ, కాశీకి వెళ్ళకండి, మా అక్కను ఏలుకోండి. ప్లీజ్‌’ అంటాడు. అప్పుడు ఆ పెళ్ళికొడుకు కాస్త బెట్టు చేసి, వెనక్కి వచ్చేసి, పెళ్ళికూతురు చెయ్యి పట్టేసుకుంటాడు. ఈ
నటించటమంటే మరేమీ కాదు, నమ్మించెయ్యటమే.
తానే కృష్డుణ్ణని నమ్మించేశారు ఎన్టీఆర్‌ ఆరోజుల్లో. ఎంతటి ఎన్టీఆర్‌కయినా మిత్రులూ, అభిమానులతో పాటు శత్రువులు కూడా వుంటారు కదా! వాళ్ళల్లో భక్తులు కూడా వుండే వుంటారు. వారికష్టం ఎంతటిదో ఊహించుకోండి. కళ్ళు మూసుకుని కృష్ణుణ్ణి ఊహించుకుంటే ఎన్టీఆర్‌ వచ్చేస్తుంటాడు. మరి ఎన్టీఆరే కళ్ళు మూసుకుని కృష్ణుణ్ణి తలచుకుంటే, ఆయనకు ఏ రూపం కనపడేదో..?! ఆది ఆయన గొడవ. వదిలేద్దాం.