ఎక్కడెక్కడికో కదలిపోతుంటాం. పోటెత్తి ప్రవహిస్తూ వుంటాం. సముద్రంలో కలసిపోతుంటాం. సూర్యుడి వెచ్చని కౌగలింతకు ఆవిరయి పోతూ వుంటాం. మేఘాలయి గర్జిస్తుంటాం. కాని పిల్లగాలికే పులకించి పోతుంటాం. నిలువెల్లకరిగి వర్షిస్తుంటాం. ప్రవాహంలో నేనొక బిందువూ. నీవొక బిందువూ. కాస్సేపు వేరు వేరుగా. కాస్సేపు సమూహంగా. మధ్యలో వచ్చి పోయే చావు పుట్టుకలు కమర్షియల్ బ్రేకులు.
నా కోరికే
నా భవిత
రేపటి కోసమే
అన్నీ దాచిపెడతాను
కొంచెం ప్రేమ
కాస్త ఆస్తి
గుప్పెడు అనుభవం
అన్నీ మూట గట్టి
కాల ప్రవాహంలో వదిలేస్తున్నా
నా బిడ్డగా
నేను పునర్జన్మించాక
అందుకునేది
నేనేగా!
-సతీష్ చందర్
(ఆంధ్ర ప్రభ దినపత్రికలో ప్రచురితం)