వివిధ శీర్షికల కింద వివిధ పత్రికలలో అచ్చయిన, అచ్చవుతున్న వ్యంగ్యవ్యాస పరంపర
మా వాడికుండే ఈ ‘అపారమైన బలహీనత’తో పుణ్యకార్యమేదైనా సాధించవచ్చా? నాకు ఒక ఆలోచన క్లిక్‌ అయ్యింది. ఒక సినిమా పత్రికలో విలేఖరిగా చేర్చాను. ఆ ఉద్యోగం ఒక్క రోజు కన్నా ఎక్కువ చెయ్యడని బాగా తెలుసు. కాని మా కిష్టిగాడి వల్ల ఒక్క రోజయినా లోక కళ్యాణం సాధ్యమవుతుందని చిగురంత ఆశ!
నాభి మీద కొడితే రావణాసురుడు కూలి పోతాడు.
నాభి దాటి వచ్చి తొడల మీద కొడితే దుర్యోధనుడు కూలిపోతాడు.
రెండూ ‘బిలో ది బెల్ట్‌’ పధ్ధతులే.
యుధ్ధనీతి తప్పటమే రాజనీతి!
పోతూ, పోతూ.. రావణాసురుడు పదితలల్లోని పదినోళ్ళతో రాజనీతి చెప్పాడంటారు. ఏమి చెప్పాడో? అప్పుడు ఏమో కానీ, ఇప్పుడయితే, రాజకీయాల్లో దెబ్బతిన్న ఏ
రాజనీతిజ్ఞుడయినా చెప్పే నీతి ఒక్కటే వుంటుంది:
కనకం, కులం, కుటుంబం- ఏ మూడూ కలిస్తేనే రాజకీయం.
పేరు : నందమూరి తారక రామారావు( జూనియర్‌)
దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: వారసుడు (సినిమాల్లోనే కాదు రాజకీయాల్లో కూడా)
ముద్దు పేర్లు : కుర్ర తాత( తాత ఎన్టీఆర్‌ మనవడి ఎన్టీఆర్‌ను -తాతా- అని పిలిచేవాడు లెండి), జూనియర్‌( సినిమాల్లోనూ, రాజకీయాల్లోనూ ‘సీనియారిటీ’ అన్ని వేళలా నిలవదు. బాబాయ్‌లు అబ్బాయ్‌ లు కావచ్చు, అబ్బాయ్‌లు బాబాయ్‌లు కావచ్చు.) తాతకు తగ్గ మనవడు. నం’దమ్మూ’రి!
నవ్వూ మందే.
ఇది తెలిసి పోయాక, పార్కుల్లో పువ్వులు బదులు, నవ్వులు పూసేస్తున్నాయి. చెట్లు కాదు, చెట్లంతంటి మనుషులు నవ్వేస్తున్నారు. ఎవరో చచ్చిపోతే, గుమిగూడి ఏడ్చినంత బిగ్గరగా గుండెలు పగిలేలా నవ్వేస్తున్నారు. ఇంకా చీకట్లు విడిపోకుండా, తెల్లవారకుండానే, క్రోటన్‌ పొదల మాటను తెల్లని దుస్తులతో, నిలబడి నవ్వుతుంటే, విఠలాచార్య తీసిన పాత సినిమాల్లో ‘కామెడీ దయ్యాలు’ నవ్వినంత విలాసంగా నవ్వేస్తున్నారు. చెమటోడ్చి, దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా నవ్వేస్తున్నారు.
వోటర్లకు చేతులు కాలాయి. ఏం పట్టుకోవాలి? తమిళ వోటర్లయితే ‘ఆకులు’ పట్టుకున్నారు.( జయలలిత పార్టీ అన్నా డిఎంకె గుర్తు రెండు ‘విడాకులు’ లెండి.) తెలుగు వోటర్లయితే .. అందునా తెలంగాణ వోటర్లయితే ‘పూలు’ పట్టుకోవచ్చు. అయితే ఏ పూలు పట్టుకోవాలన్నది సమస్య. మొన్నటి దాకా తెలంగాణ మొత్తానికి ఒకే ఒక పువ్వు వుండేది. అదే (టీఆర్‌ఎస్‌) ‘గులాబీ’ ఇప్పుడు ఇంకొక పువ్వొచ్చి పడింది. అదే (బీజేపీ) ‘కమలం’. అయితే తెలంగాణ ఉద్యమానికి సారథ్యం వహించిన ‘జేయేసీ’ కోదండ రామునికి కొత్త సమస్య వచ్చింది. తెలంగాణ తల్లి దగ్గర నిలబడి దగ్గర వారం రోజులుగా ఒకే కీర్తన ఆలపిస్తున్నారు.
పేరు : చిరంజీవి
దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: కేంద్ర మంత్రి (గతంలో మా సామాజిక వర్గానికి చెందిన సినీ దర్శకుడికచ్చారే అలా..)
ముద్దు పేర్లు : ఆటు పోట్లకు వీలుగా రెండు పేర్లున్నాయి. హిట్టయితే ‘మెగా’, ఫ్లాపయితే ‘చిరు'(సినిమాల్లో అయినా, రాజకీయాల్లో అయినా ఇవే ముద్దు పేర్లు). తిరుపతిలో పోటీ చేసి గెలిచినప్పుడు మాత్రం కొందరు- ‘ఆహా! ‘తిర’ంజీవి అన్నారు. ఇప్పుడా సీటు పోతే పత్రికల వాళ్ళు – కాంగ్రెస్‌ కు ‘తిరు’ క్షవరం అని హెడ్‌లైన్లు పెట్టరు. ‘చిరు’ క్షవరం అంటారు… అదీ నాబెంగ
వోటు హక్కూ, వోటు హక్కూ- అని ఎవరూ గొంతు చించుకోనక్కర్లేదు.
వోటు హక్కు అంటే- వోటు కొనే హక్కూ, వోటు అమ్మే హక్కూ- అని వోటు రాని వాడిక్కూడూ తెలిసిపోయింది. ఎటొచ్చీ ఏ రేటుకి అమ్మాలీ, ఏ రేటుకి కొనాలీ- అన్న విషయంలోనే గందరగోళం- వుంది.
అన్నింటా బక్క వాడే నష్టపోతున్నాడు. పండిన పంట అమ్ముకోవటానికి పేద రైతుకు ఎన్ని కష్టాలున్నాయో- పేద వోటరుకి కూడా అన్ని కష్టాలున్నాయి. పంటకన్నా ‘మద్దతు ధర’ ఒకటి వుంటుంది. కానీ వోటుకి అలా కాదే..! ఏ రేటిస్తే, ఆ రేటే యిచ్చుకోవాలి.
‘ఇదేమి దురన్నాయం బాబూ!’ అంటే పట్టించుకునే నాధుడే లేడు.
పేరు : భాను కిరణ్‌
దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: ‘డాను’ కిరణ్‌( అవును. డాన్‌ను కావాలనుకున్నాను.)
ముద్దు పేర్లు : ‘గన్ను’ పోటు దారు.(నమ్మిన వ్యక్తిని వెనకనుంచి పొడిచినప్పుడు, రాజకీయాల్లో అయితే వెన్నుపోటు అంటారు. మా మాఫియా భాషలో ‘గన్ను’ పోటు అంటారు. కానీ రాజకీయంగా ‘మామ’ను పొడిచిన అల్లుళ్ళు కూడా నన్ను ఆడిపోసుకుంటున్నారు. అదే నాకు బాధగా వుంది.
ఎదగ వచ్చు.
ఎవ్వరు ఎలాగయినా ఎదగ వచ్చు. నిలువుగా ఎదగవచ్చు. అడ్డంగా ఎదగవచ్చు.
లేదూ ముందు అడ్డంగా ఎదిగి, తర్వాత నిలువుగా ఎదగ వచ్చు.
ఎదగటం- ముఖ్యమనుకుంటే చాలు.
పదోతరగతి తప్పిన కుర్రాడు బస్సెక్కుతాడు. అతని కళ్ళ ముందే ఒక పెద్దాయన తన స్టాపులో గబగబా దిగిపోతుంటాడు. పర్సుజారి కుర్రాడి కాళ్ళ మీద పడుతుంది. తీసి కళ్ళకద్దు కుంటాడు. ‘తిరిగి పెద్దాయనకు ఇచ్చే వాణ్ణే కానీ, దిగి వెళ్ళిపోయాడు కదా!’ తనకు తాను సంజాయిషీ ఇచ్చుకుంటాడు. పర్సులో వెయ్యి. తర్వాత ఇలాగే బస్సు ఎక్కుతుంటాడు. ఎవరూ అతని కోసం పర్సు పారేసుకోరు. ఈ సారి తనే ఎవరి పర్సో కొడతాడు. పని తేలికయి పోయింది. తర్వాత కొంపలు కొడతాడు. అలా దొంగ పర్మిట్లూ, దొంగ కాంట్రాక్టులూ కొట్టి శత కోటీశ్వరుడయి పోతాడు. ఇంత వరకూ ఎదిగింది నిలువుగా.
‘కుట్టాలని వుంది.’
‘ఎవర్నీ? నన్నా?’
అనగనగా దోమ గురించో, చీమ గురించో చెబుతున్నట్టనిపిస్తుంది కదూ? కానీ కాదు. మనిషి గురించే. కాకుంటే కుట్టే మనిషి గురించి. కుట్టే మనుషులంటారా? ఉండటం ఏమిటి అదో వృత్తి. అలాగని ఏ టైలరింగో, ఎంబ్రాయిడరో అనుకునేరు. ఆ కుట్టటం వేరు. ఇంగ్లీషులో ఆలోచిస్తే ‘స్టిచ్‌’ చేయటం వేరు.
ఇప్పుడు మనం మాట్లాడుకుంటున్నది ‘స్టింగ్‌’ చెయ్యటం గురించి. ఇదీ కుట్టటమే. కాకుంటే సూది లాంటి అవయవాన్ని వాటంగా దించి, గుటుక్కున గుక్కెడు రక్తం తాగెయ్యటం. ఇలా చేసేటప్పుడు మత్తిచ్చే ఏర్పాటు కూడా వుంటుంది కాబట్టి, ఇది ‘ఆపరేషన్‌’ కిందికి కూడా వస్తుంది. వెరసి మొత్తం ప్రక్రియను ‘స్టింగ్‌ ఆపరేషన’్‌ అంటారు.
వారు కలవరు. విడిపోరు.
ఎవరనుకున్నారు? రోజూ కొట్టుకు చచ్చే భార్యాభర్తలు కారు.
కలి ‘విడి’గా పనిచేసే కమ్యూనిస్టు పార్టీలు. దేశంలో ఎలా వున్నా, రాష్ట్రంలో మాత్రం ఇదే తంతు.
ఒకే జెండా. ఒకే ఎరుపు. ఒకే సుత్తీ, ఒకే కొడవలి. కానీ పట్టుకునే చేతులు వేరు. ఒకటి: సిపిఐ, రెండు: సిపిఎం.
‘తార’ల్ని సృష్టించ వచ్చు. కూల్చేయ వచ్చు.
చాలా తారలు స్వయంప్రకాశకాలు కావు. ముఖ్యంగా వెండితెర మీద తారలు అస్సలు కారు. ముఖానికి అంగుళం మందాన మేకప్‌ కొట్టి, ఫ్లడ్‌లైట్లు వేస్తేనే కానీ కనిపించరు.
వాళ్ళు కొట్టే పంచ్‌ డైలాగుల్లో, పంచె వాళ్ళదీ కాదు, డై’లాగూ’ వాళ్ళది కాదు. ఎవరో డైలాగ్‌ రైటర్‌ది.
కడకు స్వరమూ వాళ్ళది కాదు. ఎవరో ‘స్వరదాత’ డబ్బింగ్‌ చెప్పాల్సిందే.
పాఠమైనా, గుణపాఠమైనా, మార్పు కోసం.
కానీ, క్లాసు పీకుడు, యధాతథ స్థితి కోసం.
పాఠం మిత్రులకు చెబుతాం, గుణ పాఠం శత్రువులకు చెబుతాం.
మిత్రులూ, శత్రువులూ కానీ సన్నిహితులు వుంటారా? ఉంటారు. వారే మన నీడలు.
మిత్రుడూ మారొచ్చు. శత్రువూ మారొచ్చు. కానీ నీడ మారదు. మనం మారకుండా. మన నీడలు మారాలనే దురాశ లోనుంచే ఈ ‘క్లాసు పీకుడు’ పుట్టింది.
ప్రవేశ పరీక్షలు రాజకీయాల్లో కూడా తప్పవు.
ఏ పార్టీ నేతయినా నేడు తెలంగాణలో ప్రవేశించాలంటే, ప్రవేశ పరీక్ష రాయాల్సిందే. ఈ పరీక్షలో ఒకే ఒక పేపరు. ఆ పేపర్లో ఒక్కటే ప్రశ్న. ‘ప్రత్యేక తెలంగాణ ఏర్పాటును సమర్థిస్తారా?’ అందులో సమాధానాలు రెండు: అవును, కాదు. ఈ రెంటిలో ఒక్కటే టిక్కు పెట్టాలి. అలా కాదని ఏ సమాధానం రాసినా పరీక్షలో తప్పుతారు. పరీక్ష తప్పిన వారికి ప్రవేశం వుండదు.
పేరు : జేసీ దివాకర రెడ్డి
దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: రాయల తెలంగాణ ముఖ్యమంత్రి
ముద్దు పేర్లు : దివాకర ‘రాయలు'( రాయల తెలంగాణ వస్తే తానే శ్రీకృష్ణ దేవ రాయలు లాగా ‘భువన విజయం’ చేయవచ్చు.
విద్యార్హతలు : మాస్టర్‌ ఆఫ్‌ బ్రేకింగ్‌ అండ్‌ వెల్డింగ్‌( కలిసిన వాటిని విరచగలరు. విడిపోయిన వాటిని అతక గలరు. (ఆంధ్రప్రదేశ్‌ను మూడుగా విభజించి, రెంటిని అతికి- రాయల తెలంగాణ- చేయాలన్న సంకల్పం అలా వచ్చిందే
తీర్పులు ఎక్కడయినా ఒక్కటే. అవి ఓర్పునకు పరీక్షలు.
కోర్టులో న్యాయమూర్తి ఇచ్చే తీర్పుకూ, ఎన్నికల్లో వోటరు ఇచ్చే తీర్పుకూ పెద్ద తేడా వుండదు.
ఒకడు గెలుస్తాడు. ఇంకొకడు వోడిపోతాడు. కానీ చిత్రం. ఇద్దరూ ఏడుస్తారు. వోడిన వాడు కోర్టు ఆవరణలోనే ఏడ్చేస్తే, గెలిచిన వాడు ఇంటిక వెళ్ళి ఏడుస్తాడు. కారణం? కేసుఖర్చుల కోసం సమానంగా కొంపలు ఆర్పుకునే వుంటారు.
పేరు : రాహుల్‌ గాంధీ
దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: మంచి కొడుకు( ఇంతకు ముందు ఈ పోస్టు నాదే. కానీ యుపి ఎన్నికల తర్వాత అఖిలేష్‌ యాదవ్‌ కొట్టేశాడు.)
ముద్దు పేర్లు : ‘ఉత్తర’కుమారుడు (అంటే ఉత్తర ప్రదేశ్‌లో ప్రచారం చేసిన సోనియా కుమారుడని అర్థం కాదు. గెలిచేస్తానని ప్రగల్బాలు పలికి చతికిలబడ్డ భారతంలోని ఉత్తర కుమారుణ్ణే)
విద్యార్హతలు : బ్యాచిలర్‌ ఆఫ్‌ పెయిల్యూర్స్‌ (ప్రచార రాజకీయాల్లో వరుస వైఫల్యాలు చూస్తూ, ‘బ్యాచిలర్‌’ గానే వుండి పోయాను. ప్రధాని అయ్యాక పెళ్ళికొడుకునవుదామన్న కోరిక నెరవేరటం లేదు.
రైళ్ళు పట్టాలపైనా, బస్సులు రోడ్లపైనా, విమానాలు మబ్బులు పైనా నడుస్తాయని- చెబితే ఎల్‌కేజీ కుర్రాడు కూడా నమ్మడు. వాహనం ఏదయినా నడిచేది ఢరల పైన.
కేంద్రంలో ఒకప్పటి ఎన్డీయే సర్కారయినా, ఇప్పటి యుపీయే ప్రభుత్వమయినా నడిచేది పాలసీల మీద కాదు. ఉత్త పొత్తుల మీద.
అటు వాహనాలకూ, సర్కారుకూ సంబంధం వుందేమో! అబ్బే అవేమన్నా మోకాలూ, బోడిగుండూనా? ఉండనే ఉండదు- అని అనిపిస్తుంది. కానీ నిజం కాదు. రైల్లో ప్రయాణిస్తూ ఒక్క సారి గొలుసు లాగి చూడండి. ఆగేది రైలు కాదు. సర్కారు.
రోజూ పెళ్ళయితే, పెళ్ళిలేని రోజే పండగ రోజవుతుంది. ఆ లెక్కన చూస్తే తెలుగు వోటరు నిత్యపెళ్ళికొడుకే. తెలుగు నేలను చూడండి. నిత్యకళ్యాణం పచ్చతోరణంలాగా కళకళ లాడిపోవటం లేదూ? అసలు అసెంబ్లీయే కళ్యాణ మంటపం లా వుంది.( ఇంతటి శోభను చూసి కూడాకొందరు గౌరవ నేతలు చట్ట సభల్ని అగౌరవపరుస్తూ, ‘ఆ దొడ్డీ.. ఈ దొడ్డీ’ అంటూ వ్యాఖ్యలు ఎలా చెయ్యగలుగుతున్నారో అర్థం కావటం లేదు.). పెళ్ళి ప్రమాణం చేసినంత గొప్పగా, ఏదో ఒక వ్యక్తి శాసన సభ్యుడిగా ప్రమాణం చేస్తూనే వున్నాడు. అదే పెళ్ళి.. మళ్ళీ మళ్ళీ. అదే శాసనసభ్యుడు తిరిగి తిరిగి అదే సభకు. 2009లో కొత్త అసెంబ్లీ వచ్చాక, అన్నీ ఉపఎన్నికలే.
గుడ్డొచ్చి ప్రతీసారీ పిల్లను వెక్కిరించదు. ఒక్కొక్కసారి రక్షిస్తుంది. తాతకు దగ్గుల్నే కాదు, పెగ్గుల్ని నేర్పించే మనుమలుంటారు. తండ్రిని మించిన .. కాదు,కాదు, తండ్రిని పెంచిన తనయులు కూడా వుంటారు. ఉత్తరప్రదేశ్‌లో ములాయం పరపతిని, అఖిలేష్‌ అలాగే పెంచారు. భారత రాజకీయాలకు కొడుకులూ కొత్త కాదు, కూతుళ్ళూ కాదు. కానీ ఉత్తరప్రదేశ్‌ ఎన్నికల ఫలితాలు వచ్చాక, పేరుమోసిన రాజకీయ నేతలు ఒక్కసారి ఇళ్ళల్లోకి చూసుకున్నారు.