ప్రేయసిని కోల్పోతే..? దేవదాసు అవుతాడు.
పదవిని కోల్పోతే..?! ఖాళీగ్లాసు అవుతాడు.
అతనికీ, ఇతనికీ ఒక్కటే తేడా. ఒకడికి గ్లాసు ఫుల్లుంటుంది. ఇంకొకడికి గ్లాసు నిల్లుంటుంది.
ద్రవాన్ని బట్టి గ్లాసుకు విలువ కానీ, గ్లాసును బట్టి ద్రవానికి కాదు.
పదవి పోయినా పాలిటిష్యనూ, పదవి వున్న నేతా చూడ్డానికి ఒకేలా కనిపిస్తారు.
అది గంజిపట్టించి ఇస్త్రీ చేయించిన ఖద్దరు చొక్కా, అదే రేబన్‌ కళ్ళజోడూ, అదే క్వాలిస్‌ బండీ, అదే సఫారీ వేసుకున్న ఉబ్బిన బుగ్గలూ, బండ మీసాలూ వున్న మనుషులు.
అడపా దడపా పుత్రికా వాత్సల్యం కూడా వుండక పోదు.
ఇప్పటి మన నేతలు ఈ విషయంలో దృతరాష్ట్ర, ద్రోణాచార్యుల రికార్డులు కొట్టేస్తున్నారు. కొడుకు( సుయోధనుడి) మీద వున్న ప్రేమతో కొడుక్కి పోటీరాగల భీముడి శిలా ప్రతిమను తన ఉక్కు కౌగిలో తుక్కుతుక్కు చేసేస్తాడు ధృతరాష్ట్రుడు. కొడుకు అశ్వత్థామ చనిపోయాడన్న ‘గాలి వార్త’ వినగానే, ధ్రువపరచుకోకుండానే, యుధ్దంలో అస్త్రాలు వదిలేస్తాడు ద్రోణుడు.
కొడుకులు తర్వాతే, ఎవరయినా. ఇదే నాటి భారతం, నేటి భారతం కూడా.
దేశం లో అత్యున్నత పదవి ఏది?
పరీక్షల్లో ఈ ప్రశ్న అడిగితే పిల్లలు ఈ సారి తెల్ల ముఖం వెయ్యాల్సిందే.
గతంలో లాగా, హోదాకు రాష్ట్రపతి, అధికారానికి ప్రధానమంత్రి- అని రాస్తే తప్పయ్యే ప్రమాదం వుంది. ఎలా తప్పూ- అంటే చెప్పలేం. చాలాకాలం పదవుల ఔన్నత్యాన్ని రాజ్యాంగమే నిర్ణయించింది. ఇప్పుడు రాజకీయమే నిర్ణయిస్తుంది.
రాష్ట్రపతి, ప్రధాని పదవులను మించిన పదవొకటి తొమ్మిదేళ్ల క్రితం తన్నుకొచ్చింది. ఆ పోస్టు పేరే ‘యూపీయే ఛైర్‌ పర్సన్‌’.
పేరు : చిదంబరం
ముద్దు పేర్లు : ‘పదా’ంబరం( లెక్క ప్రకారం బడ్జెట్‌ లెక్కల్లో వుండాలి. కానీ ఈ సారి సంక్షేమం వరకూ మాటలు జాస్తి, అంకెలు నాస్తి) మహిళలనీ, యువతనీ, పేదల్నీ పొగడ్తల్లో ఆకాశంలోకి ఎత్తాను. కేటాయింపుల్లో కొంచెమే ఇవ్వగలనని నాకు ముందే తెలుసు.’కథ’ంబరం( బడ్జెట్‌ నిండా పిట్ట కథలే!)
ఈ మాట అనటం ‘అ లవ్‌ యూ’ అన్నంత ఈజీ కాదు. అందుకే రచయితలు- ప్రేమ కథలు రాసినంత సులువుగా ద్వేష కథలు రాయలేరు. కానీ రహస్యమేమిటంటే- ద్వేషం ఇచ్చిన కిక్కు, లవ్వు ఇవ్వదు. తెలుగులో ఫార్ములా ఫ్యాక్షన్‌ సినిమాలే తీసుకోండి. ఫస్ట్‌ హాఫ్‌ ముద్దులూ, సెకండ్‌ హాఫ్‌ తొడ కొట్టుళ్ళూ. అంటే ఇంటర్వెల్‌కు ముందు డ్యూయెట్లూ, ఇంటర్వెల్‌ తర్వాత నరుకుళ్ళూ, చంపుళ్ళూ. ఈలలు దేనికి వస్తాయి?పగకే. ప్రేమకే. రాజకీయాల్లోనూ అంతే.
ప్రేమ చౌక- అని చెప్పిందెవరూ..? అదెప్పుడూ ప్రియమైనదే. అనగా ఖరీదయినదే.
కాకుంటే ఇప్పుడు ప్రియాతిప్రియమయి పోయింది.
‘నేను అజ్ఞాతంలోకి వెళ్ళిపోదామనుకుంటున్నాను.’ అన్నాడు దేవ్‌.
‘అదేమిటీ? నువ్వు ఉగ్రవాదివా?’ఉలిక్కి పడ్డాడు అతడి మిత్రుడు యమ.
లీకు! ఒక్క లీకు! ఒకే ఒక్క లీకు!
మొత్తం రాష్ట్ర రాజకీయ వాతావరణాన్నే మార్చేసింది.
సినిమా విడుదల తేదీ: 28 జనవరి 2013( లేదా అంతకు ముందు.)
సినిమా పేరు: తెలంగాణ తేలిపోతుంది!
ఈ ముహూర్తం ఎలా నిర్ణయంచారు- అని పెద్దగా బుర్రలు బద్ధలు కొట్టుకోనవసరంలేదు. ఇది సెక్యులర్‌ ముహూర్తమే. 26 జనవరి రిపబ్లిక్‌డే. ఆరోజు శనివారం. 27 ఆదివారం. 28న పనిదినం. బహుశా రాష్ట్ర ప్రజలకు రిపబ్లిక్‌ డే కానుక ఇవ్వ బోతున్నారు.
ఎందుకనో ‘వాంప్‌’ పాత్రలు వేసే జ్యోతిలక్ష్మీ, జయమాలిని లాంటి వాళ్ళ పేర్ల చివర ‘గారు’ అనే మాట వుంచలేకపోయేవాళ్ళం.
మా సత్యం అలాకాదు.
‘జయమాలిని గారు ఆ క్లబ్‌ డాన్స్‌ బాగా చేశారు’ అని అనేవాడు.
బంగారం బంగారమే. కొనుక్కొచ్చినా, కొట్టుకొచ్చినా.
బంగారాన్ని కొరుక్కుని తినలేం. కానీ, అది వుంటే దేన్నయినా కొనగలం.
అందుకే, బంగారం కోసం జరిగినన్ని నేరాలు, మరి దేని కోసమూ జరగవు.
‘మెరిసెడిది యెల్ల మేలిమి కాదు’ అన్న జ్ఞానం కొనుక్కొచ్చే వాడికి ఉండొచ్చు. ఉండక పోవచ్చు.
కానీ కొట్టుకొచ్చే వాడికి మాత్రం వుండి తీరాలి.
మెడలో గొలుసులు కొట్టేసేవాడికి ఈ జ్ఞానమే లేక పోతే, ఎంత శ్రమ
వృధాఅవుతుంది?
నేడు సంక్రాంతి పండుగ సందర్భంగా కోడిపందాల హడావిడి నడుస్తోంది. ఈ కవిత ఎప్పుడో
20యేళ్ళ క్రితం రాసింది. నా ‘పంచమ వేదం’ కవితా సంపుటిలో వుంది. ఈ కోడిపందాలకు నేపథ్యం
పండుగ కాదు, ఒక విషాదం. ముంబయిలో హిందూ,ముస్లింల మధ్య మతకలహాలు చెలరేగిన
నేపథ్యంలో, ఇరు వర్గాలలోని అమాయకపు ప్రజలు బలయ్యారు. నిజానికి ప్రజల మధ్య మత
సామరస్యం ఎప్పుడూ వుంటుంది. స్వార్థ రాజకీయ శక్తులే వారిని రెచ్చగొడతారు. వాళ్ళకాళ్ళకు
కత్తులు కట్టి బరిలోకి దించుతారు. అనుకోకుండా ఇప్పుడు కూడా అలాంటి వాతావరణం రాష్టంలో
వుంది. చార్మినార్ పక్కన భాగ్యలక్ష్మి మందిర వివాదంతో పాటు, అక్బరుద్దీన్, తొగాడియాల
వివాదాస్పద వ్యాఖ్యల నేపథ్యంలో ఇబ్బంది కరవాతావరణం నెలకొని వుంది. దాని స్థానంలో స్నేహ
పూర్వక వాతావరణం తిరిగి నెలకొలాని కాంక్షిస్తూ, నా మిత్రుల కోసం మరో మారు ఈ కవిత.
చదవండి.
మరో మారు దేశ విభజన జరిగింది. ఈ సారి కూడా దేశం రెండుగా విడిపోయింది. కానీ అవి పాకిస్తాన్‌-ఇండియాలు కావు. భారత్‌-ఇండియాలు. అంత తేలిగ్గా జరిగిపోతుందా? భజనకీ, విభజనకీ ఒక్క అక్షరమే తేడా. భక్తి వుంటే భజన, విరక్తి వుంటే విభజన. ఇండియా మీద విరక్తి కలిగింది ఒక దేశభక్తుడికి. దాంతో ఈ నిర్ణయానికి వచ్చేశారు. ఆయన దృష్టిలో నగరాలు వుండే ది ఇండియా, పల్లెలు వుండేది భారత్‌.
ఒక ఐడియా కాదు,
చిన్న పొగడ్త మీ జీవితాన్నే ఆర్పేస్తుంది.
ఓ సగటు పిల్ల- పెద్ద అందగత్తె కాదు, పెద్ద చదువరీకాదు- పడి పోయింది. ప్రేమలో కాదు. పొగడ్తలో.
ఆమె అసలే. ‘టిప్పు’లాడి. నలభయి రూపాయిల కాఫీ తాగి, అరవయి రూపాయిలు ‘టిప్పి’స్తుంది. కారణం ఎవరో చూస్తారని కాదు. ‘మీరు దేవత మేడమ్‌’ అన్న ఒక్క మాట కోసం.
ఇది చూసిన ఓ ‘మనీ’హరుడు (అసలు పేరు మనోహరుడు లెండి) ఆమెను సులభవాయిదాల్లో పొగడుదామని నిర్ణయించేసుకున్నాడు. ఏముంది? మూడు రోజలు వెంటపడ్డాడు.