మనుషులంతే. కలసినప్పడూ, విడిపోయినప్పుడూ, కలసివిడిపోయినప్పుడూ, విడిపోయి కలసినప్పుడూ.. కళ్ళు చెమ్మ చేసుకుంటారు. ఘనమైన మనుషులు, గంభీరమైన మనుషులు, కఠినమైన మనుషులూ ఇలా కరుగుతుంటారు. అవును. కరిగినప్పడే మనుషులు. అంతకు ముందు.. ఏమైనా కావచ్చు: కొయ్యలు కావచ్చు. రాళ్ళు కావచ్చు. గడ్డకట్టిన నదిని చూపి నది అంటే నమ్ముతామా..? మనిషీ అంతే…! కరిగిపోతేనే ఉనికి.