మిత్రుడేం చేస్తాడు? నా అభిప్రాయాన్ని వినకుండానే సమర్థించేస్తాడు, నా పనులకు అనాలోచితంగానే సహకరించేస్తాడు, నా ప్రవర్తన ఎలా వున్నా మురిసి పోతాడు. ఒక్క ముక్కలో అద్దం లో నా ప్రతిబింబం లాంటి వాడు. నాలాంటి నన్ను చూసి నేను నేర్చుకునేదేముంటుంది- నటన తప్ప. అదే శత్రువనుకో. నా అభిప్రాయాన్నివ్యతిరేకిస్తాడు. నన్ను రెచ్చగొడతాడు. నా లోని శక్తియుక్తుల్ని బయిటకు తీస్తాడు. నా లోపాలని నాకు పటం కట్టి ప్రజెంట్ చేస్తాడు. అందుకే నేను నా మిత్రుడి కన్నా, శత్రువుకే ఎక్కువ రుణపడతాను.
‘రేయ్‌ ఈ కాఫీడేలో కూర్చోవాలంటే నాకు బోరు కొడుతోంది రా!’ అని ఒక ప్రియురాలు గారాబాలు పోతోంటే-
‘కాఫీ డే- కాక పోతే, టీ నైట్‌ వుంటుంది. అక్కడ కూర్చుందామా?’ అని ఊర్కోబెట్టాడు ప్రియుడు.
‘చంపుతాను- ఆ చావు వెటకారం ఆపక పోతే..! ముందు ఇక్కడనుంచి లేచి పోదాంరా ఇడియట్‌!.’
‘అప్పుడే- లేచిపోదాం- అంటే బాగుండదు. మన ఎఫైర్‌ మొదలయి రెండు రోజులు కూడా కాలేదు.’ నచ్చచెప్పబోయాడు.
Our Dreams make us feel guilty every time we shy away in making them true. I may dream of getting drenched in rain; dancing in a moon-lit night or sleeping under a tree. But I put off them for ever. I am draped in clothes knit by shame. Innocence is covered on the pretext of robing nudity. I can never be as nude as I was a child.
నాలో నన్నూ, నీలో నిన్నూ, మనలో మనల్నీ వెతుక్కుంటూనే వుంటాం. ఒకరికి ఒకరు దొరుకుతాం కానీ, ఎవరికి వారు దొరకం. కానీ అప్పుడప్పుడూ దొరికి జారిపోతుంటాం. అలా దొరికినవి కొన్ని క్షణాలే కావచ్చు. అప్పుడు కల కూడా కవిత్వంలాగా వుంటుంది. జీవితం ప్రియురాలంత ఇష్టంగా వుంటుంది. పసిపిల్లంత ముద్దుగా వుంటుంది. నేను పుట్టిపెరిగిన ఇల్లంత గొప్పగా వుంటుంది. అందుకే నాలోకి నన్ను నెట్టేవాళ్ళ కోసం నిత్యం ఎదురు చూస్తూనే వుంటాను.
ధ్వంసం చేసాకే సృష్టి. కానీ పాత కొంపను కూల్చిన వాణ్ణి ఎవరూ గుర్తు పెట్టుకోరు. కొత్త ఇల్లు కట్టిన వాడికే సత్కారం.గొయ్యి తీయటం మనకి నచ్చదు. దాంట్లో పునాది రాళ్ళు వెయ్యటం మురిపెంగా వుంటుంది. చెత్తను తగులబెట్టే వాడికి క్షణమైన శిరస్సువంచిన జాతి మాత్రమే ముందుకు వెళ్తుంది. నిర్మాణానికి ముందు వింధ్వంసమే నడుస్తుంది- హొయలు పోయే సీతాకోక చిలుకక ముందు, ముడుచుకు పోయే గొంగళి పురుగు నడిచినట్లు…!
గురూజీ?
వాట్ శిష్యా!
‘నవంబరు ఒకటి ఆంధ్రప్రదేశ్ అవతరణ దినోత్సవాన్ని తెలంగాణలో షరిగా జరిపి నట్లు లేరు గురూజీ?.’
‘అవును శిష్యా. బ్లాక్ డే గా ప్రకటించారు శిష్యా.’
‘ఎవరు గురూజీ?’
‘తెలంగాణ వాదులంతా శిష్యా
గతంలో బతికే భూత జీవులూ, రేపటికి వాయిదా వేసే దూరాశా జీవులూ ఏం చేస్తారో తెలియదు కానీ, ఆ పేరు మీదు వర్తమానాన్ని వదిలేసుకుంటారు. కళ్ళ ముందే బస్సులు వచ్చి వెళ్ళిపోతున్నా, ఎక్కకుండా చోద్యం చూస్తారు. రూపాయికే కాదు.క్షణానికి కూడా మారపు రేటు వుంటుంది. కేవలం వర్తమానంలో బతికే వాడికే ఆ రేటు పెరుగుతుంటుంది. మిగతా వాళ్ళకి దారుణంగా పడిపోతుంటుంది.
పిచ్చి కోరిక ఏదయినా సరే చచ్చేటంత భయపెడుతుంది. ఉత్తినే, కంటికి ఇంపుగా కనిపించే అమ్మాయి నీ పక్కన వుంటే బాగుంటుంది- అని అనిపించిందనుకో. గుండె అదురుతుంది. కాళ్ళు వణుకుతాయి. దు:ఖమే దు:ఖం. ఉత్తినే కాకుండా, నిజంగా అనుకుని చూడు. లేని తెగింపు వస్తుంది. ఆమె కోసం, ఏడు సముద్రాలు ఈదాలనిపిస్తుంది. అంతా అనుకోవటంలోనే వుంటుంది.
‘నేను నిన్ను ఇప్పటికిప్పుడే ప్రేమిస్తున్నాను. మరి నువ్వో’
‘వాయిదా వేస్తున్నాను.’
……………….
‘నేనిక విసిగిపోయాను. నీకిప్పుడు గుడ్‌బై చెప్పేస్తున్నాను. మరి నువ్వో?’
‘వాయిదా వేస్తున్నాను’
………………….
‘నేను ఇంకొకర్ని చూసుకున్నాను. మరి నువ్వో?’
‘వాయిదా వేస్తున్నాను.’
ఆమె ప్రశ్నలకు అతడిచ్చిన సమాధానాలివి.
‘గురూజీ?’
‘వాట్ శిష్యా!’
‘తెలంగాణ ఉద్యమం అంతా ‘క’ గుణింతంతో నడుస్తున్నట్టున్నది..?’
‘అంటే ఏమిటి శిష్యా..!?’
‘ఏముందీ..? తెలంగాణ ఉద్యమ నేతల పేర్లు తీసుకోండి. ఇప్పుడు ‘కేకే’ ఉన్నారు. నిన్నటి దాకా ‘కాకా’ కూడా చురుగ్గా వుండేవారు. ఇక ‘కే’సీఆర్ కుటుంబమంతా ‘క’ గుణింతమే.
(సొమ్ములు మాత్రమా కాదు. మనం బతకాల్సిన క్షణాలు కూడా బ్యాంకులో వుంటాయి. ఖర్చు చెయ్యాలి తప్పదు- మనకి మనం ఖర్చు చేసుకుని చాలా సార్లు దు:ఖపడుతుంటాం- నిల్వ తగ్గిపోతుందని. మనకిష్టమయిన వాళ్ళకు ఖర్చు చేసినప్పుడు మాత్రం ఎందుకో…బ్యాంకు బాలెన్స్ పెరిగినట్టుంటుంది. గణితానికి అందనిదే- అనుబంధమంటే…!)
గురూజీ?
వాట్ శిష్యా!
‘విజయశాంతి టీఆర్ఎస్ లో వున్నట్లా? బీజేపీలోనే వున్నట్లా?’
‘టీఆర్ఎస్ లోనే వున్నారు శిష్యా. అయినా ఆ ఆనుమానం దేనికి?’