గురూజీ?
వాట్ శిష్యా!
‘నవంబరు ఒకటి ఆంధ్రప్రదేశ్ అవతరణ దినోత్సవాన్ని తెలంగాణలో షరిగా జరిపి నట్లు లేరు గురూజీ?.’
‘అవును శిష్యా. బ్లాక్ డే గా ప్రకటించారు శిష్యా.’
‘ఎవరు గురూజీ?’
‘తెలంగాణ వాదులంతా శిష్యా
బ్లాక్(అవుట్) డే!
నిన్నకు ముందు
గతంలో బతికే భూత జీవులూ, రేపటికి వాయిదా వేసే దూరాశా జీవులూ ఏం చేస్తారో తెలియదు కానీ, ఆ పేరు మీదు వర్తమానాన్ని వదిలేసుకుంటారు. కళ్ళ ముందే బస్సులు వచ్చి వెళ్ళిపోతున్నా, ఎక్కకుండా చోద్యం చూస్తారు. రూపాయికే కాదు.క్షణానికి కూడా మారపు రేటు వుంటుంది. కేవలం వర్తమానంలో బతికే వాడికే ఆ రేటు పెరుగుతుంటుంది. మిగతా వాళ్ళకి దారుణంగా పడిపోతుంటుంది.
అనుకుని చూడు!
పిచ్చి కోరిక ఏదయినా సరే చచ్చేటంత భయపెడుతుంది. ఉత్తినే, కంటికి ఇంపుగా కనిపించే అమ్మాయి నీ పక్కన వుంటే బాగుంటుంది- అని అనిపించిందనుకో. గుండె అదురుతుంది. కాళ్ళు వణుకుతాయి. దు:ఖమే దు:ఖం. ఉత్తినే కాకుండా, నిజంగా అనుకుని చూడు. లేని తెగింపు వస్తుంది. ఆమె కోసం, ఏడు సముద్రాలు ఈదాలనిపిస్తుంది. అంతా అనుకోవటంలోనే వుంటుంది.
వాయిదా కూడా వీరోచితమే!
‘నేను నిన్ను ఇప్పటికిప్పుడే ప్రేమిస్తున్నాను. మరి నువ్వో’
‘వాయిదా వేస్తున్నాను.’
……………….
‘నేనిక విసిగిపోయాను. నీకిప్పుడు గుడ్‌బై చెప్పేస్తున్నాను. మరి నువ్వో?’
‘వాయిదా వేస్తున్నాను’
………………….
‘నేను ఇంకొకర్ని చూసుకున్నాను. మరి నువ్వో?’
‘వాయిదా వేస్తున్నాను.’
ఆమె ప్రశ్నలకు అతడిచ్చిన సమాధానాలివి.
రాజకీయాల్లో ‘క’ గుణింతం!
‘గురూజీ?’
‘వాట్ శిష్యా!’
‘తెలంగాణ ఉద్యమం అంతా ‘క’ గుణింతంతో నడుస్తున్నట్టున్నది..?’
‘అంటే ఏమిటి శిష్యా..!?’
‘ఏముందీ..? తెలంగాణ ఉద్యమ నేతల పేర్లు తీసుకోండి. ఇప్పుడు ‘కేకే’ ఉన్నారు. నిన్నటి దాకా ‘కాకా’ కూడా చురుగ్గా వుండేవారు. ఇక ‘కే’సీఆర్ కుటుంబమంతా ‘క’ గుణింతమే.
కృతజ్ఞత!
(సొమ్ములు మాత్రమా కాదు. మనం బతకాల్సిన క్షణాలు కూడా బ్యాంకులో వుంటాయి. ఖర్చు చెయ్యాలి తప్పదు- మనకి మనం ఖర్చు చేసుకుని చాలా సార్లు దు:ఖపడుతుంటాం- నిల్వ తగ్గిపోతుందని. మనకిష్టమయిన వాళ్ళకు ఖర్చు చేసినప్పుడు మాత్రం ఎందుకో…బ్యాంకు బాలెన్స్ పెరిగినట్టుంటుంది. గణితానికి అందనిదే- అనుబంధమంటే…!)
‘డైలాగుల్లేని పాత్ర’
గురూజీ?
వాట్ శిష్యా!
‘విజయశాంతి టీఆర్ఎస్ లో వున్నట్లా? బీజేపీలోనే వున్నట్లా?’
‘టీఆర్ఎస్ లోనే వున్నారు శిష్యా. అయినా ఆ ఆనుమానం దేనికి?’
అహింస ఒక నిత్యావసరం!
‘అహింస గొప్పది కాదంటాడా..? నాలుగు తన్నండి. వాడే ఒప్పుకుంటాడు’
ఇలాంటి మాటలు ఎప్పుడో, ఎక్కడో వినే వుంటారు. ఎక్కువ మంది అంతే. హింసతో అహింసను గెలిపిస్తుంటారు.
నెత్తుటి మరకలతోనే అహింసను ప్రతిష్టిస్తుంటారు.
హింస లేకుండా, అహింసను నిలబెట్టలేమా? తప్పకుండా నిలబెట్ట వచ్చు.
అవసరం గొప్ప ఆయుధం. ఒకరి అవసరం ఒకరికి వుంటే హింస దానంతటదే తగ్గిపోతుంది.
బాబు ‘మూడో కన్ను..’?
గురూజీ?
వాట్ శిష్యా..!
‘చంద్రబాబు నాయుడి గారికి సీమాంధ్ర, తెలంగాణ రెండు ప్రాంతాలు సమానమే నట కదా..?’
‘అవును. వాటిని తన రెండు కళ్ళతో పోల్చారు’
‘మరి ఇప్పుడు మాట మార్చేరేమిటి గురూజీ..?’
‘ఏమన్నారు శిష్యా?’
పగటి కల!
(భ్రమ కూడా వరమే. లేనిది వున్నట్లు, ఉన్నది లేనట్లు- ఈ కనికట్టు చాలు ఈ క్షణాన్ని దాటెయ్యటానికి. భ్రమ తేలిక పరుస్తుంది. తింటున్న పాప్ కార్న్ సాక్షిగా చూస్తున్నది సినిమా అని తెలుసు.. అయినా ఏమిటా కన్నీళ్ళు? భ్రమ. నీరు, నేలయినట్లూ, నేల నీరయినట్లూ.. అహో! ఏమిదీ..? మయుడి కల్పన. ఒక భ్రమ. పాంచాలిని పకపకా నవ్వించిన భ్రమ. ఏడిపించాలన్నే భ్రమే.నవ్వించాలన్నా భ్రమే. సుయోధనుణ్ణి కయ్యానికి కాలు దువ్వించాలన్నా భ్రమే. నా ప్రియురాలంటే నాకెందుకు అంత ఇష్టమో తెలుసా..? నాకు ఎప్పటికప్పుడు గుప్పెడు భ్రమనిచ్చి వెళ్ళిపోతుంది..)
అంతే దూరం!
(నీతులూ, విలువలూ, ప్రమాణాలు- మానవత్వం ముందు అల్పమయినవి. ఆకలిగొన్న వాడిముందూ , అవమానించబడ్డ వాడి ముందూ, గీతకారుడు కూడా చిన్నబోతాడు. భంగపడ్డ వాడి విశ్వరూపం అంత గొప్పది. మనిషినుంచి మనిషిని వేరు చేయటానికి స్మృతులూ, ధర్మాలూ అవసరం కానీ, మనిషిని పెట్టి మనిషిని గుణించటానికి ఒక్క మనసు చాలు. ఇలా అని అనుకుంటే చాలు… అలా జరిగిపోతుంది.)
‘కళ’ కాలం!
(ఇప్పటికిప్పడే, ఎప్పటికప్పుడే బతికేదే బతుకు. ఈ రహస్యం కవికి తెలుసు, కళకారుడికి తెలుసు, పసిపాపకు తెలుసు. క్షణంలోనే, తక్షణంలోనే అంతా వుంది. శాశ్వతత్వమంటూ ఏమీ వుండదు. మనం బతికేసిన క్షణాలనే రేపటి తరం గొప్పచారిత్రక ఘట్టాలుగా కీర్తిస్తుంది. అది మనకనవసరం. మనం లేనప్పటి మన ఘనకీర్తి తో మనకు పనిలేదు. ఈ క్షణం మీద నేను తువ్వాలు వేస్తున్నాను. ఇది నాది. ఈ క్షణం కోసం కావాలంటే ఒక యుగం పాటు యుధ్ధం చేయగలను.)