‘చీచీచీ చీనా వాడు, చౌచౌచౌ చౌనీ దాన్ని ప్రేమిస్తాడు’ అన్నాడు శ్రీశ్రీ. ఏ రేంజ్‌కు ఆ రేంజ్‌ ప్రేమలుంటాయి. మమమ మైక్రోసాఫ్ట్‌లో పనిచేసే కుర్రాడు వివివి విప్రోలో పనిచేసే కుర్రదాన్ని ప్రేమిస్తాడు. రాజకీయాల్లో పొత్తులు కూడా అంతే. పేరు మోసిన పార్టీల మధ్యే పొత్తులు వుండాలన్న రూలు లేదు. నిన్న మొన్న పుట్టుకొచ్చిన పార్టీలు కూడా పొత్తులు పెట్టుకోవచ్చు. పువ్వు పుట్టగానే ‘ప్రేమించినట్టు’, ఆమ్‌ ఆద్మీ పార్టీ(ఆప్‌) పుట్టగానే పొత్తు పెట్టుకోవటానికి సిధ్దపడుతోంది.
సమైక్యాంధ్ర ఛాంపియన్‌షిప్‌ ట్రోఫీ ఎవరికి దక్కబోతోంది! ఇప్పుడు నిజంగా అసెంబ్లీలో ( జనవరి 23 వరకూ) నడుస్తున్నది ఈ పోటీయే!
చర్చ జరుగుతున్నది ఆంధ్రప్రదేశ్‌ పునర్విభజన బిల్లు మీదనే. ఈ బిల్లు చర్చకు రావటం వల్ల తెలంగాణ ప్రాంతానికి ఏ మేరకు ప్రయోజనం వుందో తెలియదు కానీ, సీమాంధ్ర శాసన సభ్యులకు మాత్రం ఇది చాంపియన్‌షిప్‌కు జరుగుతున్న పోటీలాగే అనిపిస్తోంది.
అంతా ముందే. తర్వాత ఏమీ వుండదు. పెళ్ళికి ముందే, బాజాలయినా, భజంతీలయినా. పెళ్ళయ్యాక ఏమి మిగులుతాయి? ఎంగిలి విస్తళ్ళు తప్ప. ప్రజాస్వామ్యంలో ఎన్నికలు కూడా పెళ్ళిళ్ళు లాంటివే. ఎన్నికలకు ముందే హడావిడి. అయ్యాక ఏమీ వుండదు.
కేలండర్‌ దాటితే( 2013 పోయి 2014 వస్తే) రెండు మూడు నెలల్లో సార్వత్రిక ఎన్నికలే. అప్పుడు ఏమి మిగులుతాయి? వెలిసిపోయిన పోస్టర్లూ, హోర్డింగులూ మినహా. హడావిడి అంతా, ఎన్నికలకు ముందు సంవత్సరమే. అందుకే 2013 అంతా చప్పుడుతో గడిచింది.
‘ఖద్దరు’ సేన కిది రాహుల్‌ నామ సంవత్సరమయితే, ‘కాషాయ’ దళానికి మోడీ నామ సంవత్సరం. ప్రధాని అభ్యర్థులు ఖరారయ్యారు. రాహుల్‌కు కాంగ్రెస్‌ పార్టీలో పోటీ ఎవ్వరూ లేరు.(ఉన్నా రారు కూడా.) కానీ, బీజేపీలో మాత్రం మోడీకి పోటీ వచ్చారు. సాక్షాత్తూ, గురువూ, కురువృధ్ధుడూ అద్వానీయే పోటీకి వచ్చారు
టైటిల్స్‌ వేశారు. సినిమా పేరు కూడా తెర మీద పడింది. కానీ, చిన్న సందేహం. ‘బొమ్మ పడిందా? లేదా?’
విమానంలో తెలంగాణ బిల్లు వచ్చింది. టేబుల్‌ చేశారు. అడిగో, అడక్కుండానో ఓ తెలంగాణ మంత్రి మాట్లాడేశాడు. బిజినెస్‌ అడ్వయిజరీ కమిటీ( బీయేసీ) సమావేశం జరిగిపోయింది. కానీ, చిన్న సందేహం ‘చర్చ మొదలయిందా? లేదా?’
ఇది తేల్చుకునే లోపుగా శీతాకాలపు మొదటి విడత సమావేశాలు వాయిదా పడిపోయాయి.
శుభం కార్డు పడ్డాక, కూడా క్లయిమాక్సు కొనసాగే సినిమా చూశారా? అయితే చూడండి. యూపీయే ప్రొడక్షన్స్‌ వారి ‘రాష్ట్ర విభజన’ అనే చిత్రం అలాంటిదే. ఆంధ్రప్రదేశ్‌నుంచి తెలంగాణను వేరు చేసి రాష్ట్రంగా గుర్తించాలంటూ కేంద్ర కేబినెట్‌ చేసిన చేసిన తీర్మానం తర్వాత కూడా సినిమా కొనసాగుతోంది.
ముగిసింది కదా, అని థియేటర్లో తమ కుర్చీలలోంచి ప్రేక్షకులు పలుమార్లు లేవటం, కొనసాగుతుంటే మళ్ళీ కూర్చోవటం అప్పుడప్పుడూ చూస్తుంటాం. ఇప్పటి రాష్ట్ర రాజకీయం అలాగే వుంది.
యూటర్న్‌ అనుకున్నా, ఏ టర్న్‌ అనుకున్నా, కేంద్రం హైదరాబాద్‌ హోదా మీద మరో ప్రకటన చేస్తుందన్నది నిజయమ్యే అవకాశం వుంది. ఇందుకు కాంగ్రెస్‌ ఇప్పటికే వ్యూహ రచన ఖరారు చేసివుండాలి. మనకు రాష్ట్రమంటే ‘రాయలసీమ, ఆంధ్ర, తెలంగాణ ‘ ప్రాంతాలు కావచ్చు. కానీ కేంద్రంలో అధికారంలో వున్న కాంగ్రెస్‌ కు మాత్రం ఆంధ్రప్రదేశ్‌ రాష్ట్రమంటే 42 పార్లమెంటు సీట్లు. యూపీయే-3ను అధికారంలో వుంచటానికీ, రాహుల్‌ని ప్రధానీ, కాకుంటే యూపీయే చైర్‌పర్సన్‌ చెయ్యటానికీ మన రాష్ట్రం నుంచి వెళ్ళే ఎంపీ సీట్లు కూడా అత్యంత కీలకమే.
‘నేను ప్రేమించేది నిన్ను…’ అనేసి, తర్వాత ‘కామా’ పెట్టి, రెండు నిమిషాలు ఆగి, ఊపిరి పీల్చుకుని ‘కాదు’ అని నచ్చిన అమ్మాయి ప్రకటిస్తే ఏమవుతుంది? ఒక్క ‘కామా’ చాలు పేషెంటును ‘కోమా’లోకి పంపించేయటానికి. ప్రాణానికి ప్రాణంగా ప్రేమించే ఆమె ప్రియుడు ఆమె కోసం ప్రాణం విడవటానికి ఒక్క నిమిషం చాలు. కానీ, ఆమే… అనవసరంగా మాట తిప్పుకోవటానికి రెండు నిమిషాలు తీసుకుంది.
రాష్ట్రవిభజన విషయంలో పార్టీలు దాదాపు అలాగే మాట తిప్పాయి.
‘విభజనకు మేము అనుకూలం…’ అనేసి, తర్వాత ‘కామా’ పెట్టి, రెండు వారాలు ఆగి, ఊపిరి సలపక, ‘కాదు’ అని ప్రకటించాలని చూస్తున్నాయి.
అడిగినది ఇస్తే సహాయం. అడగినిది ఇస్తే రాజకీయం
రాష్ట్రం విషయానికి వస్తే, ఇక్కడి నుంచి వచ్చిన కోరికలు రెండు. సీమాంధ్రనుంచి ‘సమైక్యాంధ్ర’ అడిగారు. తెలంగాణ నుంచి ‘ప్రత్యేక తెలంగాణ’ అడిగారు. ఈ రెండింటిలో ఏది ఇచ్చినా ఎవరో ఒకరికి సహాయం చేశారు- అనుకోవటానికి వీలుండేది. కానీ ఆ రెండూ కాకుండా ‘రాయల తెలంగాణ’ అనేది ఇస్తామంటున్నారు.
కూలిపోతున్నానని తెలిసి కూడా కులాసాగా వున్నానని చెప్పటం కష్టమే. కానీ రాష్ట్రంలో కాంగ్రెస్‌ ఇదే స్థితిలో వుంది. కాంగ్రెస్‌ పై వోటర్ల విశ్వాసం సన్నగిల్లిందని, సర్వేల సర్వేలు చెబుతున్నాయి. ఇప్పటికిప్పుడుపార్లమెంటు ఎన్నికలు వస్తే, రాష్ట్రం వరకూ (మొత్తం 42 స్థానాల్లో) కాంగ్రెస్‌ కు వచ్చే సీట్లు ఏడు లేదా ఎనిమిది అని చెబుతున్నారు. 2009 ఎన్నికలలో 33 స్థానాలను గెలుచుకున్న ఈ పార్టీకి ఎంత నిరుత్సాహం కలగాలి?
కొన్ని సమాజాల్లో, కొన్ని కాలాల్లో బహు భార్యత్వాలూ, బహు భర్తృత్వాలూ వున్నట్లు, మన ప్రజాస్వామ్యంలో బహుళ పార్టీ విధానం వుంది. ఎన్ని పార్టీలయినా పెట్టుకోవచ్చు. దాంతో, ‘ఫాస్ట్‌ ఫుడ్‌ సెంటర్ల’లా రాజకీయ పార్టీలు పుట్టుకొచ్చాయి. ఇంకా పుడుతూనే వున్నాయి. ఇంకా పుడతాయి కూడా. అయితే మన అదృష్టం బాగుండి, అన్నీ పూర్ణాయుష్షుతో వుండవు.
కొన్ని పుట్టగానే మరణిస్తాయి. చిత్రం! కొన్ని పుట్టకుండా మరణిస్తాయి.
ఆరోపణలు ఆరోపణలే. ఆకర్షణలు ఆకర్షణలే. ‘గులాబీ’ తీరే అంత. ముళ్ళు ముళ్ళే. మోజులు మోజులే.
ముళ్ళున్నాయని ‘గులాబీ’ చెంతకు వెళ్ళటం మానేస్తామా? కాంగ్రెస్‌ ఎంపీలు వివేక్‌. మందా జగన్నాథంలకు పని చేసి వుండవచ్చు. అందుకే, వెనకా, ముందు చూసి కూడా కాంగ్రెస్‌ నుంచి టీఆర్‌ఎస్‌లోకి దూకేశారు. వివేక్‌ సోదరుడు వినోద్‌ కూడా ఇదే బాటలో వున్నారు.
గ్లాసే కదా- అని కొట్టి పారెయ్యలేం. ఒక్క గ్లాసు తో మనిషి తూలిపోవటం మామూలే. కానీ అదే గ్లాసుతో రాజ్యాలకు రాజ్యాలే కూలిపోయాయి. మన కళ్ళముందే 1994లో రాష్ట్రంలో కాంగ్రెస్‌ సర్కారు కూలిపోయింది. అవును. సారా గ్లాసుతోనే.
దాంతో గ్లాసుల్లేని రాజ్యాన్ని తెస్తానని ఎన్టీఆర్‌ భీషణ ప్రతిజ్ఞచేసి, మరో మారు గద్దెనెక్కారు. అనుకున్నట్టుగా ప్రమాణ స్వీకారం రోజునే తొలి సంతకం మీద ‘గ్లాసు బోర్లించారు’. మద్య నిషేధాన్ని అమలులోకి తెచ్చారు.
క్రికెట్‌లోనే క్రీడాకారులు’మ్యాచ్‌ ఫిక్సింగ్‌’ల నుంచి ‘స్పాట్‌ ఫిక్సింగ్‌’ల వరకూ వచ్చేశారు. రాజకీయ ఆటగాళ్ళు రాకుండా వుంటారా? వాళ్ళ కన్నా ముందే వచ్చేసి వుంటారు.
మన రాష్ట్రమే తీసుకోండి. ప్రతీ పార్టీ- మరో రెండు పార్టీల మధ్య ‘మ్యాచ్‌ ఫిక్సింగ్‌’ జరిగిపోయందని ఆరోపిస్తుంది. ఈ ‘మ్యాచ్‌ ఫిక్సింగ్‌’ కాంగ్రెస్‌-వైయస్సార్‌ కాంగ్రెస్‌ల మధ్య జరిగిపోయిందని తెలుగుదేశం ఆడిపోసుకుంటే; కాంగ్రెస్‌- తెలుగుదేశం పార్టీ ల మధ్య జరిగిపోయిందని వైయస్సార్‌ కాంగ్రెస్‌ ఎత్తి పొడుస్తుంటుంది.
కులం ఉందంటే ఉంది; లేదంటే లేదు. కాలేజీ ‘ఫ్రెండ్‌షిప్పు’ల్లో ఒక్కొక్క సారి కులం నిపించదు. కానీ ప్రేమలూ, పెళ్ళిళ్ళూ వచ్చేసరికి- కులం ఎలా వచ్చేస్తుందో వచ్చేస్తుంది. అదేమి విచిత్రమో కానీ, తాను ‘ప్రేమించిన అమ్మాయిది తన కులమే- అని తేలుతుంది'( తనకులానికి చెందిన అమ్మాయి మీదనే తనకు మనసు మళ్ళింది- అని చెబితే అసహ్యంగా వుండదూ! అందుకని ఇలా అనుకోవటంలో ఓ తృప్తి వుంది)
తీర్పు ఒక్కటే. భాష్యాలు వంద.
కర్ణాటక 2013 అసెంబ్లీ ఎన్నికల ఫలితాలపై ఇదే తంతు నడుస్తోంది. అంకెలు ఎవర్నీ బాధించటం లేదు.(గెలిచిన కాంగ్రెస్‌ కు స్పష్టమైన మెజారిటీ వచ్చేసింది.) అర్థాలే అందరికీ ముఖ్యమయిపోయాయి. ఈ అర్థాల్లో ఎవరికి వారు, తమ తమ రీతుల్లో ఊరట పొందుతున్నారు.
దేశం గుర్తుకొచ్చింది.కాస్సేపు ప్రాంతం,కులం, వర్గం, మతం పోయి భారతీయులకు దేశం గుర్తుకొచ్చింది. అందుకు కారకుడు సరబ్‌జిత్‌.
ఇరవయి మూడేళ్ళు పాక్‌ జైలులో మగ్గి,విడుదలకు అన్ని అర్హతలూ వుండి చిత్రహింసలకు గురయి, కోమాలోకి వెళ్ళి కడకు మరణించాడు. పాకిస్తాన్‌ ఎంత బుకాయించినా, ఇది ఆ ప్రభుత్వం చేసిన ‘దారుణ హత్య’. సాధారణంగా చేసే హత్య ‘ఎన్‌కౌంటర్‌’ పేరు మీదనో, ‘లాకప్‌డెత్‌’ పేరు మీదనో జరుగుతుంది. ఇది మూడో రకం. ఈ హత్యను ‘అధికారులు’ చెయ్యలేదు. సాటి ఖైదీలు చేశారు. కాకుంటే వారు ‘పాక్‌’ ఖైదీలు.
పాత ఫ్రిజ్జు తెచ్చుకోండి. కొత్త ఫ్రిజ్జు తీసుకు వెళ్ళండి. ఇది వాణిజ్య ప్రకటన.
పాత కారు తెచ్చుకోండి. కొత్త కారు తీసుకువెళ్ళండి. ఇదీ వాణిజ్య ప్రకటనే అనుకుంటున్నారా? కాదు. ఇది రాజకీయ ప్రకటన.
మీ మొబైల్‌ నెంబరు అదే వుంటుంది. మీరు ఏ సర్వీస్‌ ప్రొవైడర్‌ దగ్గర వున్నా వెంటనే ‘టాటా డొకోమో’కు మారండి. ఇది వాణిజ్య ప్రకటన.
మీరు కూర్చున్న కుర్చీ మారదు. కాకుంటే కుర్చీ మీద వున్న స్టిక్కర్‌ మారుతుంది. మీరు ఏ స్టిక్కర్‌ తో వున్నా, ‘గులాబీ’ స్టిక్కర్‌లోకి మారండి. ఇదీ రాజకీయ ప్రకటనే.
‘గాంధీ గారి దేశంలో గజానికో గాంధారీ పుత్రుడు’ అని కవి కాస్త ముందు అనేశాడు. ఇప్పుడయితే ఈ వాక్యాన్ని ఇంకొంచెం మార్పు చేసి,’గాంధీగారి బొమ్మ ముందు గజానికో గాంధారీ పుత్రుడు’ అని పలికేవాడు.
అనగనగా తెనాలి. ఏ ఊరు వారికి ఆ ఊరు మది వల్లమాలిన అభిమానం వుంటుంది. మరీ ముఖ్యంగా ఆ ఊరు వదిలాక, ఈ అభిమానం ఇంకా పెరిగిపోతుంది. కొన్ని ఊళ్ల వారికి ఈ అభిమానం మోతాదు మరీ ఎక్కువగా వుంటుంది.
ఆవేశాలు, అవసరాలు, అధికారాలు. ఈ మూడే రాష్ట్రరాజకీయాల భవిష్యత్తును నిగ్గుతేల్చనున్నాయి.
ఆవేశాలు మనుషుల్ని ఊగిపోయేటట్టు చేస్తాయి. ఒకపైపు ఒరిగిపోయేటట్టు కూడా చూస్తాయి. కానీ ఒక ఆవేశాన్ని ఏళ్ళ తరబడి నిలబెట్టటం కష్టం.
సానుభూతి ఒక ఆవేశం. హఠాత్తుగా ఒక జనాకర్షక నేత అదృశ్యమయితే కలిగే దు:ఖం ఆపారం. ఈ దు:ఖాన్ని జనం మోయలేరు. అందులోనుంచి ఉపశమనం పొందటానికి ఆ స్థానంలో ఎవరయినా వస్తే బాగుండునని చూస్తారు.
బొమ్మా? బొరుసా?
ఇలా పందెం కట్టటానికి రాష్ట్రంలోనే కాదు, దేశంలో కూడా వీల్లేని పరిస్థితి వచ్చింది. అయితో బొమ్మో, బొరుసో కాకుండా, నాణానికి మూడో వైపు చూడాల్సి వస్తోంది. యూపీయే, ఎన్డీయేలు కాకుండా ఇంకో కొత్త కూటమి తన్నుకు వచ్చేటట్టుగా వుంది. ఈ అవకాశాన్ని డి.ఎం.కె నేత కరుణానిధి సుగమమం చేశారు. యూపీయే అదమరచి వుండగా, దాని కాళ్ళ కింద తివాచీని అమాంతం లాగేశారు. దాంతో యూపీయే సర్కారు మనుగడ వెలుపలి శక్తుల మీద ఆధారపడింది.